- نوافل و افطار

امام توجه خاصی به نوافل داشتند و هرگز، نوافل را ترک نمیکردند. نقل شده است که ایشان در آن گرمای شدید نجف اشرف و در ماه مبارک رمضان با اینکه در سنین پیری بودند و ضعف بسیار داشتند، تا نماز مغرب و عشاء را به همراه نوافل به جای نمی آوردند، افطار نمی کردند! شبها تا صبح، نماز و دعا می خواندند و بعد از نماز صبح، مقداری استراحت می کردند و صبح زود، برای کارهایشان آماده می شدند.

خانم زهرا مصطفوی می گوید: راز و نیاز امام و گریه ها و ناله های نیمه شب ایشان، چنان شدید بود که انسان را بی اختیار، به گریه می انداخت.

- باران اشک

در ماه مبارک رمضان، این شب زنده داری و تهجد، وضعیت دیگری داشت. یکی از محافظان بیت امام می گوید: در یکی از نیمه های شب ماه مبارک رمضان، برای انجام کاری مجبور شدم که از جلوی اتاق امام گذر کنم. حین عبور، متوجه شدم که امام، زار زار گریه می کنند! هق هق گریه امام که در فضا پیچیده بود، واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد.

- آخرین رمضان و نماز نیمه شب

آخرین ماه مبارک رمضان دوران حیات امام، به گفته ساکنان بیت، از ماه رمضان های دیگر متفاوت بود؛ به این صورت که امام، همیشه برای خشک کردن اشک چشمشان دستمالی را همراه داشتند، ولی در آن ماه رمضان آخر، حوله ای را نیز همراه برمی داشتند تا به هنگام نمازهای نیمه شبشان، از آن استفاده کنند!

- توجه ویژه حضرت امام به قرآن کریم

امام خمینی قدس سره توجه خاصی به قرآن داشتند، به طوری که روزی هفت بار قرآن می خواندند! امام در هر فرصتی که به دست می آوردند، ولو اندک، قرآن می خواندند. بارها دیده شد که امام، حتی در دقایقی قبل از آماده شدن سفره که معمولاً به بطالت می گذرد قرآن تلاوت می کنند! امام بعد از نماز شب تا وقت نماز صبح، قرآن می خواند.

-  چشم برای قرائت قرآن

یکی اطرافیان امام می گوید: امام در نجف، چشمشان درد گرفت و به دکتر مراجعه کردند. دکتر بعد از معاینه، به امام گفت: «شما باید چند روزی قرآن نخوانید و به چشمتان استراحت بدهید». امام خندیدند و فرمودند: «آقای دکتر! من، چشم را برای قرآن خواندن می خواهم! چه فایده ای دارد که چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما یک کاری کنید که من بتوانم قرآن بخوانم».

-  ده جزء تلاوت قرآن

یکی از همراهان امام در نجف، اظهار می کرد که امام خمینی(ره) در ماه مبارک رمضان، هر روز ده جزء قرآن می خواندند، یعنی در هر سه روز، یک بار قرآن را ختم می کردند. (علاوه بر آن، هر سال چند روز قبل از ماه مبارک رمضان، دستور می دادند که چند ختم قرآن برای افرادی که مدنظر مبارکشان بود، قرائت شود).

منبع:حوزه

این مطلب را به اشتراک بگذارید :