استاد حسین انصاریان در مسجد جامع غدیر خم تهران، اظهار کرد: قطعه هایی در «صحیفۀ کامل سجادیه» دربارۀ علم خداوند از حضرت زین العابدین(ع) نقل شده که معرفت کامل امام را به پروردگار مهربان عالَم نشان می دهد و با کلمۀ «سبحان» شروع شده است. در تسبیح، مسئلۀ گذشته و آینده مطرح نیست؛ کلاً همه جا به این معناست که آنچه در آسمان ها و زمین است خدا را به بی عیبی و بی نقصی ستایش می کنند و در حقیقت «ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ» دارای شعور و نطق هستند چون اگر شعور نداشتند خدا را نمی شناختند و اگر نطق نداشتند گویای به تسبیح نبودند.
موجودی در عالم هستی نیست مگر اینکه خدا را تسبیح همراه با ستایش می گوید
وی ادامه داد: خداوند در آیه 44 سوره اسرا می فرماید: «وَ إِنْ مِنْ شَيْ ءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُم» موجودی در عالم هستی نیست مگر اینکه خدا را تسبیح همراه با ستایش می گوید. رسول خدا(ص) در روایتی می فرماید: لباسی که تنتان است همیشه تمیز نگه دارید چون این لباس ها همه تسبیح خدا را می گویند، یعنی هشت میلیارد جمعیت لباس هایشان تسبیح می گوید، ولی نود و نه درصدشان کافرند و کاری به پروردگار ندارند، سنگریزه ها، موجودات برّی و بحری و لقمه هایی که می خورند همه طبق آیه تسبیح می گویند. جالب تر از این آیۀ سورۀ نور است که می فرماید: تمام درختان و موجودات سمائی و ارضی اهل نماز هستند و جالب تر از مسئله این است که می فرماید: «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَه» (نور، 41) همه به نماز خودشان آگاه هستند و جهان یکپارچه تسبیح گوست.
راه شکایت و گله از پروردگار به وسیلۀ نماز بسته می شود
مبلغ عرصه بین الملل، منزه دانستن خداوند در نماز را از جمله مسایل جالب دین دانست و تصریح کرد: اسلام در نماز واجب کرده در رکوع هر رکعت یا یک بار «سبحان ربی العظیم و بحمده» بگویید یا سه بار «سبحان الله»، در دو سجده هر رکعتی یا سه بار «سبحان الله» بگویید یا یک بار «سبحان ربی الاعلی و بحمده»، در رکعت سوم و چهارم باز یک بار یا سه بار «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر» بگویید؛ یعنی شبانه روز خودتان به قلب خودتان القا کنید که پروردگارتان نه نقص دارد و نه عیب دارد، بنابراین راه شکایت و گله از پروردگار به وسیلۀ نماز بسته می شود.
گاهی مردم عیب و نقص خودشان را به خداوند نسبت می دهند
وی افزود: گاهی مردم عیب و نقص خودشان را به حضرت او نسبت می دهند و به وجود مقدس او چون و چرا می کنند؛ یعنی چهرۀ نخست وزیری در برابر خدا می گیرند. اگر کسی اهل نماز باشد، اگر کسی حقیقت نماز را بداند، در نماز با پروردگار که حرف می زند با دل خودش هم حرف بزند، خیالش از وجود اقدس حق راحت می شود، همیشه نسبت به او آرامش دارد، همیشه نسبت به او بی چون و چرا و بدون ایراد و اشکال می ماند.
بر طلبه ها و روحانیون واجب است معنای نماز را یاد مردم بدهند
استاد انصاریان گفت: در احوالات مرحوم آیت الله العظمی آقا سید علی آقای نجف آبادی(ره) که حدود هشتاد سال پیش از دنیا رفته این طور نوشتند که ایشان اعلم مراجع شیعه در آن زمان است، ولی حاضر نشد رساله بدهد، حاضر هم نشد داخل خانه بنشیند و مردم سراغش بیایند. ایشان نذر کرده بود که تا شب مرگش اگر آن شب هم سالم باشد برای ابی عبدالله(ع) منبر برود، کل ایامی که زنده بود از زمان تحصیل منبر می رفت، وقتی هم که روی منبر می نشست حرف اول منبرش سلام بر ابی عبدالله(ع) بود که نمی توانست از گریه خودش را نگه دارد، روی منبر یکی از دعاهایش این بود که خدایا آخرین حرف من را در این عالم «یا حسین» قرار بده و همین طور هم شد. ایشان می فرمودند که بر علما، طلبه ها و روحانیون واجب است معنای نماز را یاد مردم بدهند که مردم با فهم نماز در حد خودشان خدا، دنیا، آخرت، وظیفه و صفر بودن خودشان را در مقابل عظمت خدا بفهمند.
بی عیب و نقص است خدایی که نفس های تمام ماهیان میان آب را می داند
نویسنده کتاب «نعمت های الهی» دانایی خداوند نسبت به موجودات قعر آب را مورد اشاره قرار داد و تصریح کرد: «سبحانک»، اول به مردم می فهماند که وجود مقدسش بی عیب و بی نقص هست و به همین دلیل در ذات، صفات و اسما؛ کمال مطلق و بی نهایت است. منزهی و آنچه در اعماق آب های جهان است می بینی؛ یعنی علم آن پیش توست. امام هشتم(ع) می فرماید: هیچ گاه در آب های روان ادرار نکنید زیرا خداوند در آب ها موجوداتی دارد که با چشم قابل دیدن نیستند. یک وقتی می گفتند موجودات ذره بینی، امام می فرمود: موجوداتی که با چشم قابل مشاهده نیستند. اقیانوس ها، دریاها، دریاچه ها و تمام مراکزی که آب هست چقدر موجود دارد؟ خداوند نسبت به همه آنها علم و آگاهی دارد.
استاد حوزه گفت: «سبحانک تسمع و تری ما تحت الثری» یعنی از هر عیب و نقصی منزهی ای وجود مبارکی که صدای هر چه موجود در زیر زمین تا اعماق کرۀ زمین هست را می شنوی و وجودشان برایت روشن و معلوم است، آگاهی داری چه تعدادی هستند، برای چه صدا می زنند، صدایشان چه نوع است و در صدایشان چه می خواهند.
وی در مورد دانایی خداوند به آسمان ها نیز اظهار کرد: «سبحانک تعلم وزن السماوات» تاکنون مهم ترین تلسکوپ های غرب بیش از چند صد میلیون کهکشان کشف و عکسبرداری کردند. این کهکشان میلیاردها ستاره و منظومۀ شمسی دارد که منظومۀ شمسی ما خورشید، مریخ، زمین، زحل، زهره، اورانوس، نپتون و پلوتو یک گوشۀ بازوی کهکشان اول هستند و از این منظومه ها میلیونی در این کهکشان است. امام صادق(ع) می فرماید: خداوند هجده هزار قندیل آفریده، کل این هفت آسمان در یک قندیلش است، ولی در سایر قندیل ها هیچ کسی خبر ندارد چه خبر است. امام زین العابدین(ع) نیز می فرماید: وجود مقدس تو وزن کل عوالم بالا را می داند که چند کیلو است.
استاد انصاریان ادامه داد: خداوند دانا به زمین است؛ «سبحانک تعلم وزن الارضین» و هنوز هم کشف نشده که مراد پروردگار از این ارضین چیست، بعضی ها گفتند منظور کرۀ زمین هست که هفت طبقه است، بعضی ها گفتند نمی شود باور کرد هفت زمین است که ما نمی دانیم کدام هاست، در کل، یک نظرِ یقینی نمی توان داد.
وی با اشاره به اینکه خداوند دانا به ظلمت و نور است، گفت: «سبحانک تعلم وزن الظلمة و النور» تاریکی در این جهان عنصر است و خداوند وزنش را می داند. بعضی ها می گویند تاریکی مربوط به غروب خورشید است، خورشید که می رود پشت زمین آن طرف کره ـ نیم کرۀ شمالی ـ تاریک می شود ولی قرآن می گوید: «خلق الظلمات و النور» تاریکی ها مخلوق هستند و عنصرند، وزن و نور دارند. ما نمی دانیم در این عالم چه میزان نور هست، فقط قرآن را می خوانیم که می گوید: «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض» (نور، 35). تو وزن نور و ظلمت را می دانی.
استاد انصاریان گفت: خداوند حتی به سایه، هوا و باد داناست. «سبحانک تعلم وزن الفیء و الهواء» از هر عیب و نقصی منزهی ای کسی که وزن سایه ها را می دانی، هر چه سایه در این عالم هست وزنش برای تو معلوم است. منزه از هر عیب و نقصی هستی ای کسی که وزن هوا را می دانی. «سبحانک تعلم وزن الرّیح کم هی من مثقال ذرة» منزه است از هر عیب و نقصی خداوندی که وزن باد را می داند. «سبحانک تسمع أنفاس الحیتان فی قعور البحار» منزه و بی عیب و نقص است خدایی که نفس های تمام ماهیان میان آب را می داند.
منبع : خبرگزاری حوزه
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
