نهمین جلسه مراسم سوگواری شهادت حضرت زهرا(س) با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، در مسجد رسول اکرم(ص) برگزار شد. انصاریان در این مراسم با تأکید بر اینکه تنها دعوتی که حق است دعوت خداست، بیان کرد: پیش از آنکه درباره دعوت خدا توضیح بدهم یک جمله نورانی و ملکوتی از وجود مبارک حضرت زهرا(س) برایتان نقل می‌کنم. ایشان در ضمن یک متن مفصل که مهم‌ترین کتاب‌های ما آن را نقل کرده‌اند، در یک جمله می‌فرمایند: «الخیر فیه و هو اهله». این کلام کسی است که معرفت کاملی  دارد، علم جامعی دارد. کلام کسی است که امام صادق(ع) می‌فرمایند: حضرت فاطمه(س) بعد از درگذشت پیامبر(ص) به وسیله جبرئیل با عالم الهی در ارتباط بود؛ جبرئیل بر ایشان نازل می‌شد و مطالبی را درباره آینده بیان می‌کرد. 
وی افزود: حضرت فاطمه(س) خبر این مسئله را به امیرالمومنین(ع) دادند و فرمودند جبرئیل پیش من می‌آید و مطالبی را درباره آینده برای من بیان می‌کند. امیرالمومنین(ع) فرمود هر وقت این اتفاق افتاد و جبرئیل شروع به سخن گفتن کرد به من اطلاع بده تا گفته‌های جبرئیل را که به شما منتقل می‌شود بنوسیم. این اتصال صدیقه کبری به عالم ملکوت است. امیرالمومنین(ع) کاتب علم حضرت زهرا(س) بود. یک چنین علمی، یک چنین اقیانوس دانش و بینشی وقتی می‌خواهد خداوند را تعریف کند و بشناساند می‌فرماید: «الخیر فیه» یعنی کل خیر پیش خداست. ایشان توضیح نداده‌اند کل خیر چیست و به صورت کلی ‌فرموده‌اند همه خیر پیش خداست. 
استاد اخلاق در ادامه یادآور شد: ما اگر بخواهیم همه خیر را بفهمیم باید به تک‌تک موجودات سر بزنیم، وضع آنها را درک بکنیم تا بفهمیم اینکه صدیقه کبری(س) فرموده همه خیر نزد پروردگار است یعنی چه. توضیح این مسئله کار دشواری است. ما می‌دانیم خیر پیش خداست اما دانایی ما در این زمینه خیلی محدود است. یک خیر، نبوت انبیا و نازل شدن ۱۱۴ کتاب آسمانی است. یک خیر، روزی حلالی است که خداوند برای بندگان قرار داده است؛ مثلاً مقداری گندم که در عالم خلقت به عنوان یک جنس حلال شناخته می‌شود خیر است. پیامبر(ص) دعایی درباره نان دارند و در پیشگاه خداوند عرض می‌کنند: خدایا نان را برای من با برکت قرار بده. این دعای خیلی مهمی است. خود برکت یعنی چه؟ یک کسی از امام صادق(ع) در این خصوص پرسش کرد. حضرت در پاسخ فرمودند: برکت یعنی منفعت و سود. برکت داشتن نان یعنی اینکه برای من سود کند و به کار خیر، عبادت و اخلاق پاک تبدیل شود. خیلی‌ها نان می‌خورند آدم‌های شری هستند. پدران شما در قدیم به این آدم‌‌های شر می‌گفتند «حیف نان»؛ یعنی حیف از نانی که خوردی و خلافکار شدی.
مفسر قرآن کریم در ادامه اظهار کرد: یک عالمی در اصفهان زندگی می‌کرد که من هنوز نمونه‌اش را با آن کیفیتی که وجود او داشت ندیدم. حدود ۲۲ سال سن داشتم که به اصفهان سفر کردم و به دیدنش رفتم. چیزهای عجیبی برای من گفت. از چند نفر شنیدم که قاطعانه می‌گفتند ایشان اعلم علمای شیعه است، یعنی در قم و نجف هم‌وزن ندارد. یک شخصیت معنوی، الهی و ملکوتی بود. ایشان داستانی از استادشان ملامحمد کاشانی نقل کردند که از چهره‌های برجسته علمی اصفهان بود و شاگردان مهمی داشت که یکی از آنها مرحوم ارباب بود، یکی آیت‌الله بروجردی بود. هر کدام از شاگردانش یک جهانی بودند. 
وی ادامه داد: ایشان در مدرسه صدر در یک حجره زندگی می‌کرد. ایشان گاهی نیم‌کیلو سبزی می‌خرید و در ایوان مدرسه می‌نشست و سبزی را با دقت زیادی پاک می‌کرد. وقتی در این خصوص از ایشان سوال شد که چرا با این دقت سبزی را پاک می‌کنید، ایشان یک برگ ریحان را برداشت و گفت: این سبزی از لابلای چند هزار چرخ در عالم مانند گردش زمین به دور خورشید، آمد و شد شب و روز، جاری شدن نهر، ریزش باران و ... عبور کرده تا تبدیل به برگ ریحان شده و خودش را به من رسانده تا از طریق بدن من تبدیل به عبادت خدا شود. این برگ ریحان این مسیر طولانی را طی کرده است تا تبدیل به نماز و روزه شود. من اگر این برگ را دور بیندازم قیامت باید جوابش را بدهم. 
وی تأکید کرد: حضرت فاطمه(س) می‌فرماید «الخیر فیه» هرچه خیر است پیش خداوند است، «وهو اهله» یعنی خداوند فقط شایسته خیر است. کسی که ذاتش، صفاتیش، اسمائش و افعالش خیر است، جایگاهش جایگاه صادر شدن شر نیست و خیر محض است. جایی که جای خیر محض است هر چه صادر شود خیر است و شر در آن نیست. یکی از چیزهایی که از پروردگار صادر شده است یا به عبارت عرفانی تجلی کرده است و در قرآن مجید آیاتی درباره آن نازل شده دعوت پروردگار است. کسی که همه وجودش خیر است دعوتش هم خیر است و شری در آن وجود ندارد.
انصاریان در پایان اظهار کرد: یکی از دعوت‌های خدا و خیری را که در آن هست تبیین می‌کنم. مریم از بندگان خاص خدا بود و در محیطی زندگی می‌کرد که فساد زیادی وجود داشت و گنهکارترین یهودیان در آنجا زندگی می‌کردند. خداوند به مریم خطاب می‌کند: «يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ؛ اى مريم فرمانبر پروردگار خود باش و سجده كن و با ركوع ‏كنندگان ركوع نما». (۴۳/ ال عمران) خداوند دارد مریم را دعوت می‌کند به اینکه اگر می‌خواهی نماز بخوانی در نماز جماعت شرکت کن. این دعوت خداست. آیت‌الله بروجردی این روایت را در رساله‌اش نوشته است که پیامبر(ص) فرمودند: در صورتی که نماز جماعت از ۱۰ نفر عبور کند، اگر جن و انس جمع شوند، دریاها مرکب و درختان قلم شوند نمی‌توانند ثواب این نماز جماعت را بنویسند. ببینید در این دعوت خدا چقدر خیر وجود دارد که جن و انس نمی‌توانند ثواب آن را بنویسند.

منبع : خبرگزاری ایکنا

این مطلب را به اشتراک بگذارید :