یک عکس یک دنیا حرف■ نماز به وصله ی روی لباس پاره می ماند
پیرمرد، درد دل با معبود را پیش از اذان آغاز میکند، دستهایش را چنان رو به آسمان بلند کرده است که گویی دست خدا را میبیند که برای گرفتن دستهای او دراز شده است، نیمی از ساعت استراحت و نهار را صرف نماز خواندن و دعا میکند، نیم ساعتی منتظر میمانم تا نمازش را تمام کند، وقتی برای عکس گرفتن از او اجازه میگیرم، میگوید: هر روز دختر خانمهایی زیادی میآیند که با من عکس بگیرند، بفرمائید.
«هاوار ضربیپور»، باغبان باصفای دانشگاه تبریز اهل «اصلاندوز» مغان استان اردبیل است، خودش میگوید «منطقه ما درست روبهروی باکوی جمهوری آذربایجان است». شغلش باغبانی است، اما دو سالی میشود که به دانشگاه تبریز آمده است و با رضایت کامل از صاحب کارش میگوید «مهندس هر جا که میرود، من را هم همراهش میبرد تا به باغچهها رسیدگی کنم». با لهجه شیرین مغان دو دختر و دو پسرش را کنیز و نوکر میخواند.
میگوید مسلمانی با نماز شناخته شده است، من و همسرم حین اذان، هر روز سه بار صبح، نهار و شام برای شفای بیمارانی که در خانهها و بیمارستانها هستند، برای برطرف کردن مشکلات مستأجران و کسانی که مشکلات بزرگی دارند، دعا میکنیم، الان هم پیش پای شما داشتم به خدایم التماس میکردم.
نماز اگر اول وقت نباشد، به وصله روی لباس پاره میماند، که صورت خوشی ندارد، اذان برای این است که نماز اول وقت خوانده شود، برای جوانانی مثل شما هم دعا میکنم تا هر مشکلی که دارید به دست خدا برطرف شود.
همه تصاویر و فیلم حین نماز، بدون اطلاع آقای ضربیپور ثبت و رضایت او برای انتشار فیلم و عکس، پس از مصاحبه جلب شده است.
منبع:ایسنا