نماینده ولیفقیه در کردستان: ■ وظیفه امام جماعت تنها نماز خواندن نیست/ نگاههای سطحی و گزارشی به حوزه نماز خاتمه یابد
بیست و هفتمین اجلاس سراسری نماز از سوی ستاد اقامه نماز کشور با پیام ولی امر مسلمین آیت الله العظمی خامنه ای و با حضور رئیسجمهور و شخصیتهای برجسته کشوری و با موضوع «شیوهها و مهارتهای دعوت به نماز»، چهارشنبه 14 آذرماه به میزبانی استان سمنان برگزار میشود.
حجتالاسلاموالمسلمین سید محمد حسینی شاهرودی نماینده ولیفقیه در استان کردستان در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» به ابعاد مختلف نقش برگزاری اجلاسهای سراسری نماز در اقامه و گسترش فرهنگ نماز، ارزیابی جایگاه نماز در جامعه امروز و مهمترین آسیبهایی که امروز جایگاه رفیع نماز را تهدید میکند پرداخته که حاصل این گفتگو را در ادامه میخوانید:
* ضمن تقدیر و تشکر از اینکه فرصت خود را به ما اختصاص دادید، نظر شما در خصوص نقش برگزاری اینگونه اجلاسها در اقامه و گسترش فرهنگ نماز چیست و جایگاه نماز در جامعه امروزی را چگونه ارزیابی میکنید؟
در ابتدا باید از برگزارکنندگان این اجلاس تشکر کنیم، این اجلاس سبب میشود که نماز مطرح شود و با توجه به انتشار اخبار مربوط به آن طبیعتاً پیامد آن، مطرحشدن بیشازپیش نماز در کشور است، به هر شکل و بهانهای که یاد نماز را مطرح و پیرامون آن بحث کنیم ارزشمند است.
اجلاسهای سراسری نماز با پیام مقام معظم رهبری آغاز میشود و ایشان در پیامهای خود به نکات بسیار اساسی توجه دارند. جامعه باید در تمام مسائل از رهبری تبعیت کند و در مسئله نماز هم همینگونه باید باشد، مشکل ما این است که دیدگاههای رهبری بهخوبی در مسائل گوناگون به کار گرفته نمیشود، در بسیاری از مسائل اگر به پیام رهبری دقت و عمل کنیم، تمام امور مربوط به نماز حل میشود چراکه بهطور دقیق تذکر دادهاند، لذا برگزاری هرساله این اجلاس فضای کشور را به نماز معطر میکند؛ بنابراین مطرحشدن نماز بسیار خوب و ارزشمند است.
در خصوص جایگاه نماز، ما بههیچوجه نمیتوانیم بگوییم که وظیفه خود نسبت به نماز را عملی کردیم چراکه خداوند متعال میفرماید: «الَّذِینَ إِن مَّکنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ» یعنی نماز باید مسئله اول مسئولان ما باشد که متأسفانه اینگونه نیست. اینکه مسئله اول ما باشد به این معنا است که هم بتوانیم آن را تبیین کنیم و هم زمینههای پیادهسازی فرهنگ نماز در جامعه را فراهم کنیم، اقامه نماز یعنی جامعه به سمت یک جامعه نمازخوان و نمازدان حرکت کند
نماز یک مسئله جامع است، از طهارت گرفته تا نظم، مسائل مربوط به بندگی خدا و آنچه به جامعه و سیاست مربوط است، تمام اینها در نماز برای ما ترسیمشده است.
آنچه باید به آن توجه کنیم، زیرساختهای نماز است، متأسفانه ما بهاندازه کافی مسجد نداریم، اگر مسجد داریم امام جماعتی که حقیقتاً امام جماعت باشد نداریم، امام جماعتی که نهتنها نماز بخواند بلکه نماز را به پا دارد، امام جماعتی که بهطور شایستهای جاذبه داشته باشد و بتواند مردم را بهسوی نماز ترغیب کند.
اینها کمبودهایی است که با آن مواجه هستیم، نه اینکه بگویم در این زمینه کار نشده است، در این چهل سال پیشرفتهای زیادی داشتیم؛ اما باید بپذیریم که آنچنانکه شایسته است به امر نماز بهطورجدی نپرداختیم و بخش عمدهای از مشکلاتی هم که داریم مربوط به همین مسئله است، لذا اگر بخواهیم بگوییم نسل ما چه ارتباطی با نماز دارند، نمیتوانیم چندان خوشبین باشیم، ضمن اینکه رویشهای زیادی داشتیم، اما نسل کنونی ما آنچنانکه شایسته است عاشقانه و با درک به نماز توجه نمیکنند، ما نتوانستیم بهخوبی آنها را با نماز آشنا کنیم و لذت نماز را به آنها بچشانیم. باید توجه بیشتری به این مسئله داشته باشیم.
* مهمترین آسیبهایی که امروز جایگاه نماز را تهدید میکند چیست؟
ما باید آگاهی مردم را نسبت به نماز بالا ببریم و اهمیت نماز را در جامعه بالا ببریم. یکی از آسیبها این است که بیشتر به مسائل ظاهری نماز توجه کردیم و اقامه نماز بهگونهای گزارشی تبدیلشده است؛ اما کارهای اثربخشی که بتواند هم نماز را توسعه بدهد و هم انسان را عاشقانه به سمت نماز سوق بدهد، انجام ندادیم و در این زمینه کمتوجهی کرده ایم، همین مسئله سبب شده است که فقط عدهای خاص که عموماً هم در سنین بالا هستند در مساجد حاضر شوند.
ما باید کاری کنیم که انسان نسبت به نماز احساس نیاز پیدا کند و نماز را یک امر ظاهری تلقی نکند و اصل و اصول نماز را به جوان تفهیم کنیم، جوان باید احساس کند که واقعاً به نماز نیاز دارد و اگر نمازخوان باشد بسیاری از مشکلات زندگیاش حل میشود.
ما باید چرایی خواندن نماز را بیان کنیم؛ مثلاً چرا با خواندن نماز مشکلات حل میشود. ما نگاه سطحی به نماز داشتیم و باید جدیتر و عمیقتر به آن بنگریم.
* سخن پایانی درباره اجلاس بیست و هفتم نماز
پیام بنده به بیست و هفتمین اجلاس سراسری نماز این است که توجه بیشتری به پیامهای رهبری داشته باشند چراکه پیامهای ایشان کارشناسی شده، با دقت و بسیار عمیق است. اگر به پیام امسال ایشان و سالهای گذشته عمیق توجه کنیم و به آنها عمل کنیم، ان شاءالله به نتایج خوبی دست خواهیم یافت، ضمن اینکه دولت و نظام هم باید به این امر ورود کند، افراد هستند و در این زمینه تلاش میکنند، اما تا زمانی که اصل و اصول و باطن نماز محقق نشود و نظام به این مسئله وارد نشود، نمیتوانیم پرچمدار اقامه نماز در کشور و جهان شویم.
قرآن کریم از قول حضرت ابراهیم(ع) میفرماید «رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَوةِ وَمِن ذُرِّیَّتِی» اگر نسلم را به اینجا آوردهام، برای این است که آنها پرچمدار اقامه نماز شوند، بنابراین اگر اجلاس بیست و هفتم بر این نکته تأکید کند که چرا نظام ما با تمام توان برای اقامه نماز قیام نکرده است، به گمان من میتواند بسیار مؤثر باشد.