به گزارش خبرگزاری «حوزه» از سمنان، بیست و هفتمین اجلاس سراسری نماز از سوی ستاد اقامه نماز کشور با حضور رئیس‌جمهور و شخصیت‌های برجسته کشوری و با موضوع «شیوه‌ها و مهارت‌های دعوت به نماز»، اواسط آذرماه به میزبانی استان سمنان برگزار می‌شود.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید علی قاضی عسکر نماینده ولی‌فقیه در امور حج و زیارت در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» به ابعاد مختلف نقش برگزاری اجلاس‌های سراسری نماز در اقامه و گسترش فرهنگ نماز، ارزیابی جایگاه نماز در جامعه امروز، شیوه جایگاه مسجد محوری در جامعه پرداخته که حاصل این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
* ضمن تقدیر و تشکر از فرصتی که به ما اختصاص دادید، با توجه به برگزاری اجلاس سراسری نماز طبق برنامه هرساله از سوی ستاد اقامه نماز کشور با پیام ولی امر مسلمین امام خامنه‌ای، نظر حضرتعالی در خصوص نقش برگزاری این‌گونه اجلاس‌ها در اقامه و گسترش فرهنگ نماز چیست؟
اصولاً اجلاس‌های یک یا دو روزه نمی‌تواند در اقامه و گسترش فرهنگ نماز در جامعه تأثیرگذار باشد، چراکه این اجلاس‌ها بیشتر با هدف تشویق چهره‌های خدوم و تبادل‌نظر در پاره‌ای موضوعات تشکیل می‌شود و متأسفانه در سال‌های اخیر همایش‌ها عموماً از اثرگذاری افتاده است و شاید بهتر باشد هرچند سال یک‌بار این‌گونه اجلاس‌ها برگزار گردد و بیشتر به کارهای عمقی، علمی و غیر شعاری پرداخته شود.
* جایگاه نماز در جامعه امروز را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ (کمبودها، نارسایی‌ها، نیازها اقامه و گسترش فرهنگ نماز)
برای گسترش فرهنگ نماز در جامعه کارهای بسیاری لازم است صورت بگیرد، در مرحله اول آشناسازی مردم عموماً و نسل جوان خصوصاً با دین و به‌ویژه آثار و برکات این فریضه الهی است، این آشناسازی و معرفت افزایی بسیار کار دقیق و حساسی است، بیان فلسفه نماز و اسرار آن کار هرکسی نیست افراد صاحب دل می‌خواهد تا حرف آنان در مخاطبان تأثیر بگذارد.
نکته دوم ایجاد جاذبه است، امروز متأسفانه آنچه ما در مساجد، نمازهای جمعه و جز آن مشاهده می‌کنیم به دلیل دخالت دادن مسائل سیاسی اجتماعی در آن‌ها موجب شده تا از جاذبه‌ها کاسته شود، نمازهای جمعه و جماعات باید به‌گونه‌ای اقامه و اداره شود که همه اقشار جامعه با هر سلیقه و فکری در آن شرکت کنند و اختصاص به قشر خاص و تفکر خاص پیدا نکند.
نکته سوم اینکه اگر طبق فرموده قرآن «ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر» نماز مردم را از آسیب‌های اجتماعی و اخلاقی بازمی‌دارد، پس لازم است مساجد برای تحقق چنین امری برنامه کامل داشته باشند.
بنده یک‌وقتی در بیروت پایتخت لبنان از نزدیک مشاهده کردم که جوانان با هر پوشش و با هر شکل و شمائلی در نمازهای جماعت شرکت می‌کردند و کسی هم معترض آن‌ها نمی‌شد که چرا مثلاً شما با شلوارک به مسجد آمده‌ای؟
همین جوان را با اخلاق خوش و با توجه دادن به آیه شریفه «خذوا زینتکم عند کل مسجد» می‌توان تحت تأثیر قرار داد و در وی اثر گذاشت.
حرف‌های گفتنی در این زمینه زیاد است و باید در مجال دیگری به آن بپردازیم، لیکن همین‌قدر می‌گویم از خادم مسجد گرفته تا نظافت آن، از امام جماعت مسجد گرفته تا برنامه‌های جذب و متنوع آن، از برخوردهای اخلاقی نمازگزاران گرفته تا میدان دادن به نسل جوان، همه و همه می‌تواند در گسترش و توسعه فرهنگ نماز در جامعه مؤثر باشد.
* در صدر اسلام مساجد محور انجام هرگونه فعالیت دینی و مذهبی و اجتماعی بودند و جایگاه مسجد محوری در جامعه چگونه احیا می‌شود؟ چرا برخی از مساجد منحصر در اقامه نماز جماعت هستند؟
در صدر اسلام مساجد محور کلیه فعالیت‌های دینی، علمی و حکومتی بوده است و این محوریت لازم است امروز هم حفظ شود. البته نه به این معنی که شهرداری‌ها و استانداری‌ها و امثال آن‌ها کارشان را باید به مساجد بیاورند و آنجا انجام دهند، بلکه علاوه بر بعد عبادی، باید مساجد پناهگاه مردم و به‌ویژه نسل جوان باشند، نمازگزاران باید از عواطف بیشتری برخوردار شوند تا به درد یکدیگر برسند و در غم و شادی همدیگر سهیم شوند؛ و از همه مهم‌تر مساجد باید پایگاه توسعه و گسترش فرهنگ دینی باشد، ایجاد شکاف میان مردم، تقسیم‌بندی آن‌ها و برخورد خشن با نسل جوان آفت‌های بزرگی است که امروز در گوشه و کنار شاهد آن هستیم، درهای مساجد باید مدتی قبل از اذان و تا پایان وقت شرعی نمازها بر روی مردم گشوده باشد، احداث مساجد در مناطق مختلف، محله‌ها، شهرک‌ها و مجتمع‌های مسکونی یک ضرورت است، باید نمازخواندن و حضور در مساجد را برای مردم آسان کنیم، سرعت در برگزاری و اقامه نمازهای جماعت و معطل نکردن مردم از نکات دیگری است که می‌تواند در مساجد و به‌ویژه در نمازخانه‌های مدارس و دانشگاه‌ها جاذبه ایجاد کند.
* پیشنهاد حضرتعالی به بیست و هفتمین اجلاس سراسری نماز
پیشنهاد اینجانب این است که همه‌ساله در سطوح مختلف از اقشار گوناگون جامعه نظرخواهی شود و نظرها، انتقادها و پیشنهادهای آن‌ها اخذ و سپس جمع‌بندی و استخراج شود و گروهی اندیشه‌ورز آن‌ها را تبدیل به برنامه کند و به‌وسیله مجریانی با اخلاص و خوش‌فکر نسبت به عملی سازی آن‌ها اقدام نمود.
ما نباید اجازه دهیم، کار برای نماز حالت شعاری پیدا کند و از محتوا و عمق آن کاسته شود.
منبع: حوزه
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
