وحید جلیلی در کارگاه نقد فیلم دوره آموزشی «راه‌نما» که در حاشیه هشتمین جشنواره عمار برگزار شد به کاستی های سینمای انقلاب اشاره کرد و گفت: ما در سینما نشانه شناسی انقلاب اسلامی نداریم یعنی آنچه که فرق می گذارد در سینمای جامعه ی قبل از انقلاب و بعد از انقلاب کمتر در سینمای دراماتیک ظاهر می شود. حدود 900 هزار بار نماز جمعه در شهرهای مختلف برگزار شده است، همه ما کلیسا را خوب می شناسیم تزئینات و لوازم موجود در آن را می شناسیم با اینکه شاید یک بار هم نرفته باشیم فضاهای شاد و غمگین آن را می شناسیم. ازکجا می شناسیم؟ از تلویزیون و سینما. چند درصد مردم غرب کلیسا می روند؟ بیشتر از کسانی هستند که نماز جمعه می روند؟ کلیسا کاملا از دریچه ابزار سینما شناخته شده است ولی ما بعد از گذشت نزدیک 40 سال از انقلاب، یک فریم از نماز جمعه در فیلم هایمان نداریم.

وی افزود: یک صحنه دیگر که بیشتر از نماز جمعه اتفاق افتاده است راه پیمایی است. از لحاظ تجربه های انسانی کلی اتفاق دراماتیک در آن یک روز می افتد اما یک فریم آن هم به کل سینمای ایران و کل تلویزیون ایران راه پیدا نمی کند. طوری غربال می شود که مبادا نشانه ای از وجود داشته باشد.

 رئیس شورای سیاست گذاری جشنواره عمار اضافه کرد: قشر حزب اللهی جامعه حداقل 10درصد این مردم را تشکیل می دهند اما به همان اندازه هیچ بازتابی در آثار تولید شده در سینما و تلویزیون ندارند.

جلیلی با اشاره به نگاه توریستی که معنای مسجد در فضای مجازی وجود دارد اظهار داشت: وقتی در گوگل واژه مسجد را جستجو می کنید عکس گنبد به شما نشان می دهد. یعنی کاملا با نگاه توریستی به آن نگاه شده است در حالی که من وقتی به واژه مسجد فکر می کنم یاد میز پینگ پنگ می افتم که وقتی بچه بودیم و مسجد می رفتیم در ان جا بازی می کردیم.

در درام اصل بر این است که از تیپ به شخصیت برسیم

وی خاطر نشان کرد: خیلی ها می گویند ما باید سینمای انسانی داشته باشیم و تعریفشان از سینمای انسانی این است که تو فیلمی بسازی که در کشور دیگری بشود آن را ساخت. در حالی که در درام اصل بر این است که ما از تیپ به شخصیت برسیم نه بالعکس.

جلیلی با اشاره به وقایعی که در طی 50 سال اخیر اتفاق افتاده است گفت: شما یک مقطع زمانی به ما نشان دهید که به اندازه این 50 سال ماجرا و شخصیت در آن داشته باشیم. آن هایی که از دور نگاه می کنند می فهمند چه اتفاقاتی در این دوره 50 ساله افتاده است.

واقعیت جامعه از تخیل هنرمند جلو افتاده است

وی اضافه کرد: مساله این است که واقعیت جامعه ما از تخیل هنرمند جلو افتاده است. بسیاری از شخصیت هایی که ما در حال حاضر داریم که اگر می خواستیم تخیل کنیم خیلی بیشتر از این باید تلاش می کردیم. زندگی شهید رجایی ماجرای دست فروش کنار خیابان است که به ریاست جمهوری می رسد. آیا این دراماتیک نیست؟

جلیلی بیان داشت: انقلاب اسلامی خدمات قابل توجهی به سینما ارائه کرده است اما تلویزیون ما برای شب یلدا بازیگرهای فیلمفارسی به برنامه هایش دعوت می کند. مشکل اینجا است که ما  قابلیت های دراماتیک جامعه اسلامی را شناسایی نکرده ایم.

 منبع: فارس

این مطلب را به اشتراک بگذارید :