با توجه به نزدیک بودن برگزاری اجلاس سراسری نماز، با موضوع نماز و کاهش آسیب های اجتماعی، مرکز تخصصی نماز سلسله جلساتی گفتار پژوهی با حضور اساتید حوزه و دانشگاه برگزار می کند. در اولین جلسه از این گفتار پژوهی، مهمان مرکز، حجت الاسلام طائب، رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار بود.
“ان الصلاه تنهی عن الفحشاء والمنکر"
جامعه مورد قبول ما جامعه ایست که در راستای هدف الهی پیش می رود. قرآن در مورد پیامبر میفرماید: "انا ارسلناک بالحق". حق یعنی چیزی که اگر جریان پیدا کند مصالح مجموعه خلقت مراعات شده است. حق را نازل کرده و امر کرده به آن حق. در این حق، فحشا ء و منکر تعریف می‌شود.
اما فحشا ء و منکر در دیگر تمدن ها معنای دیگری دارد. طبق برخی از فرهنگ ها، مثلا در غرب، صرف روابط جنسی فحشا حساب نمی شود. فاحشه از نظر آنها زن شوهر داری که تعهد داده، ولی با مرد دیگری ارتباط می‌گیرد؛ به‌خلاف فرهنگ کشور اسلامی.
نماز از فحشاء و منکری در این جا طبق دستورات الهی جلوگیری می کند؛ ولی این نماز در غرب مقابل فحشای در غرب جلوگیری می کند نه فحشایی که مد نظر ما در این جاست؛ چرا که در غرب بعضی ا ز منکرات ما را منکر نمی دانند!
جمعی از مسلمانان آمریکایی به حج آمده بودند و با حاج اقای تهرانی بودند در آنجا بعد از صحبتهای آقا تهرانی گفته بودند حرفهای شما درست و ما عمل می کنیم ولی کنار ساحل که نمیشود نرفت. این مسلمان است و حج هم آمده ولی تعریفش از فحشا متفاوت است.
نماز را مانع فحشا و منکری می دانیم که تعریف اسلام ا ز فحشاء و منکر را قبول می کند. در فیشهای نجومی هم می بینید آنها نماز هم می خوانند ولی این حقوق ها را می گیرند چراکه اینها را صلا منکر حساب نمی کند. هم چنین در مورد لشگر عمر سعد در برابر امام حسین، آنها کشتن حسین را اصلا منکر حساب نمی کنند جاهل مقصر هستند.
در باب نماز باید دوکار کرد:صورت(ظاهر) و سیرت(باطن) نماز. کاری کنیم که نماز، نماز بشود: "اقم الصلوه لذکری"؛ نماز واقعا یاد خدا بشود. روی سیرت نماز کارکنیم. در کنار صورت نماز ذکر نماز سیرت است و صورت نماز ورد ی آن. "آداب الصلاه" امام کار کردن روی ذکر نماز است و ما باید سیرت الصلاه را هم بگوییم.
دعوت به صورت نماز خوب است؛ ولی از سیرت غفلت نشود. بیاییم از نماز بزرگان بگوییم . نماز آخوند ملاحسینقلی همدانی؛ نماز های مغیری داشته است و همین نمازهایش او را به آنجا رسانده است.
علامه طباطبایی می گفتند راه ایران و عراق بسته شد و می دانید ایشان هم پولدار زاده بود؛ اما مدتی، وضع مالی اش خراب می شود. دیگه هیچی نمانده بود برایش. با خود گفتم می روم از عمویم (آقای قاضی ) پول می گیرم. رفتم و قبل از نماز مغرب و عشا کنار ایشان نشستم و قبل از هر چیز ایشان گفت الان از منزل خبر آوردند که همسرم در حال وضع حمل است و پول نفت نداریم که آب گرم کنیم. اما با این همه مشکلات، هنگام نماز که شد، دیدم انگار اصلا ایشان در حال و هوای دیگریست و انگار اصلا دراین دنیا نیست و منتظر است اذان بگویند تا نماز بخواند.
بنابراین برای بیان سیرت نماز باید درباره سیرت نمازِ این بزرگان سخن گفت.
در داستان حضرت موسی آمده است که حضرت موسی سمت مصر می رفت و همسرش باید در راه وضع حمل می کرد. باران هم باریدن گرفت و هوا سر د شد ه بود. ناگهان از دور نوری دید و رفت تا کمکی بیاورد.
در آنجا خدا به او فرمود: "اقم الصلواه لذکری"
خدا در این جا چرا می گوید، نماز. خدا دقت دارد به مشکلات موسی و در همان حال می گوید نماز و می داند بقیه مشکلات حل می شود. بعد از این هم موسی را برای ماموریت های سخت راهی می کند.
به نظر من باید برویم سراغ بیان داستان های واقعی از نماز . دلیلش هم خود قرانه؛ قران چند درصدش داستانه؟ بعضی که محاسبه کردند می گویند یک سوم قران داستان است همه حقایق در این همین هاست
مشکل ما این است سیرت نماز را رها می کنیم. امیر المومنین فرمودند که برای نمازخوان، همان اندازه که حضور داری از نمازت باقی می ماند.
احترام به قوانین و نبودن بعضی آسیب ها از باب اخلاق نیست از باب تعریف منافع است. مثلا در مسیر دوچرخه اگر قدم گذاشتی دوچرخه به شما میزند و پلیس شما را جریمه می کند.در عوض وقتی دو چرخه سوار وارد محدوده دیگر می شود هم جریمه می شود.
اینکی از رفقا، پسرش در جبهه عارضه ای برایش پیش آمد و دایی ایشان پیش از انقلاب هم آلمان کاسب بود. ایشان را برای معالجه به آلمان برد که در آن زمان خورد به یک اعتصاب 11 روزه . میگفت در مدت این اعتصاب دیگر کسی پارکومتر پول نمیداد؛ چون پلیس هم اعتصاب کرده بود و ترافیک های عجیب اتفاق افتاده بود چون پلیس و جریمه نبود. وقتی هم برای ویزا می‌خواستند تمدید کنند با رشوه براحتی ویزا را تمدید کردند.
در جنگ های بین الملل بالاترین خباثت را از اونها می بینید چون بازدارنده ای وجود ندارد؛ ولی در اسلام سعی دارد این عوامل کنترلی از درون نفس و از طریق اخلاق باشد. آنها در غرب نسبت به قوانین شرطی شده اند و در جایی که عوامل کنترلی نباشد ٰ درون واقعی خودشان را نشان می دهند.
نقش نماز در این بین ذکر خدا و درونی سازی است. همه دنبال "واجب الوجوب" و بی نهایت شدن هستند. پیامبر می فرمایند اگر برای آدم رودی از طلا جاری شود باز دنبال مال می رود. کسانی که این دنیا را فانی می بیند دیگر اهل دعوا سر مسایل دنیا نیست. اینکه امیر المومنین می فرمایند: اگر تمام عالم را به من بدهند من یک پر کاه از دهان مورچه نمی گیرم، از همین باب است؛ چراکه او به دوام به ذکر رسیده است.
وقتی شما به "سیرت نماز" رسیدی نمی توانی فحشا کنی. و قتی می فرماید "ان الصلاه تنهی" این" بازدارندگی" اثر سیرت نماز است.
وقتی می فرماید: "اقم الصلاه لذکری" وقتی به ذکر رسیدی همه چیز حل شده است
در جایی امام الباقر میفرماید:«لا یزال المؤمن فی صلاة ما کان فی ذکر اللّه قائما کان أو جالسا، أو مضطجعا[1]؛ این را بذاریم کنار این آیه که میفرماید رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ یعنی نماز ایشان را میرساند به مقام ذکر. مانند حاج اقا مصطفای فائق در خواب هم ذکر می گفت.
در اثر پسینی و پیشینی نماز باید گفت اثرات متقابل دارند. در نماز قتی شخص با یک هدایت جزیی میرود سراغ نماز، ظرفیتش بالا می رود. بعد از آن شخص مقدمات را بیشتر می کند و مقدمات کمک می کند ذکر واقعی در نماز بیشتر می شود.
اگر ذکر در نماز تحت تاثیر عصبانیت یا رذایل اخلاقی قرار گرفت به همان اندازه باعث می شود که سیرت نماز از دست برود.
در پایان از کسانی که علاقمند هستند در موضوع "نماز و آسیب های اجتماعی" مطالعه داشته باشند، دعوت می‌شود به اینجا مراجعه کنند.
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
