یکی از انواع آبهایی که در فقه اسلامی مورد بحث واقع شده آب مشکوک می باشد و فقیهان از آن در باب طهارت بحث کرده‌اند.

فهرست مندرجات

1. تعریف آب مشکوک
2. احکام آب مشکوک
3. آب مشکوک برای نماز
4. آّب مشکوک دارای منبع
5. شک در طهارت و نجاست آب
6. پانویس
7. منبع

تعریف آب مشکوک

منظور از آب مشکوک، آب مورد شک از حیث اطلاق و اضافه، اعتصام و عدم آن، طهارت و نجاست، و اباحه و حرمت می باشد.

احکام آب مشکوک

شک در آب از جهات یاد شده یا با علم به حالت سابق است یا بدون علم.

آب مشکوک در صورت نخست، حکم حالت سابق را دارد [۱] و حکم صورت دوم آن، به اختلاف موارد، متفاوت است.

آب در شک بین اطلاق و اضافه، نه مطلق به شمار می‌رود، نه مضاف.

بنابراین، رافع حدث و پاک کننده نجس نیست و اگر آب، قلیل باشد، به ملاقات با نجاست، نجس می‌شود و اگر به اندازه کرّ باشد، نجس نمی‌شود، البته برخی در این صورت نیز حکم به نجاست کرده‌اند. [۲] [۳]

آب مشکوک برای نماز

اگر کسی جز آب مشکوک بین اطلاق و اضافه، آبی در اختیار نداشته باشد، در این که باید برای نماز تیمم کند و یا بین تیمّم و وضو جمع نماید، اختلاف است. [۴]

آّب مشکوک دارای منبع

در این که آب مشکوک از حیث دارا بودن منبع - که سبب اعتصام آن است - و نیز از حیث کرّ و قلیل بودن، با ملاقات نجاست نجس می‌شود یا نه، اختلاف است. [۵] [۶]

شک در طهارت و نجاست آب

آبی که طهارت و نجاست آن مشکوک است، حکم آب طاهر و آبی که مباح بودن آن مشکوک است، حکم آب مباح را دارد. [۷]

پانویس

1. العروة الوثقی ج۱، ص۴۹.
2. العروة الوثقی ج۱، ص۲۸.
3. توضیح المسائل مراجع، مسئله۵۱.
4. العروة الوثقی ج۱، ص۵۱.
5. العروة الوثقی ج۱، ص۳۳.
6. العروة الوثقی ج۱، ص۳۶.
7. العروة الوثقی ج۱، ص۴۹.

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۰.