منبع

سعد السعود ص 36

متن

 وَجَدْتُ فِي صُحُفِ إِدْرِيسَ ع عِنْدَ ذِكْرِ قِصَّةِ آدَمَ ع أَنَّهُ كَانَ إِقَامَةُ آدَمَ ع فِي الْجَنَّةِ وَ أَكْلُهُ مِنَ الشَّجَرَةِ خَمْسَ سَاعَاتٍ مِنْ نَهَارِ ذَلِكَ الْيَوْمِ قَالَ ثُمَّ نَادَى اللَّهُ تَعَالَى آدَمَ أَنَّ أَفْضَلَ‏ أَوْقَاتِ‏ الْعِبَادَةِ الْوَقْتُ الَّذِي أَدْخَلْتُكَ وَ زَوْجَتَكَ الْجَنَّةَ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ فَسَبَّحْتُمَانِي فِيهَا فَكَتَبْتُهَا صَلَاةً وَ سَمَّيْتُهَا لِذَلِكَ الْأُولَى وَ كَانَتْ فِي أَفْضَلِ الْأَيَّامِ يَوْمِ الْجُمُعَةِ ثُمَّ أَهْبَطْتُكُمَا إِلَى الْأَرْضِ وَقْتَ الْعَصْرِ فَسَبَّحْتُمَانِي فِيهَا فَكَتَبْتُهَا لَكُمَا أَيْضاً صَلَاةً وَ سَمَّيْتُهَا لِذَلِكَ بِصَلَاةِ الْعَصْرِ ثُمَّ غَابَتِ الشَّمْسُ فَصَلَّيْتَ لِي فِيهَا فَسَمَّيْتُهَا صَلَاةَ الْمَغْرِبِ ثُمَّ جَلَسْتَ لِي حِينَ غَابَ الشَّفَقُ فَسَمَّيْتُهَا صَلَاةَ الْعِشَاءِ ثُمَّ قَالَ وَ قَدْ فَرَضْتُ عَلَيْكَ وَ عَلَى نَسْلِكَ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ خَمْسِينَ رَكْعَةً فِيهَا مِائَةُ سَجْدَةٍ فَصَلِّهَا يَا آدَمُ أَكْتُبْ لَكَ وَ لِمَنْ صَلَّاهَا مِنْ نَسْلِكَ أَلْفَيْنِ وَ خَمْسَ مِائَةِ صَلَاة

ترجمه

سید بن طاووس می فرماید در کتاب صحف ادریس آمدهاست که مدت اقامت حضرت آدم وهمسرش در آن باغ 5ساعت از آن روز بوده است پس خدا به حضرت آدم فرمود بهترین ساعات روز ظهر است یعنی وقتی است که تووهمسرت را به آن باغ وارد کردم وشما در آن ساعت تسبیح مرا گفتید وآن در روز جمعه وبهتین روز هفته بود ومن تسبیح شما را نماز اولی نامیدم  بعد از آن در وقت عصر شما را به روی زمین آوردم ودر آن ساعت شما تسبیح مرا گفتید لذا من هم این تسبیح شما را نماز عصر نامیدم سپس آفتاب غروب کرد و در آن لحظه شما  نماز خواندید (دعا کردید )ومن آن را نماز مغرب نامیدم سپس بعد از تاریک شدن هوا به یاد من نشستید ومن آن را نماز عشا قرار دادم ومن بر تو وفرزندان تو پنجاه نماز که هر رکعتش دو سجده دارد واجب نمودم وهرکس این پنجاه نماز را بخواند ثواب دو هزار ویانصد رکعت نماز به او می دهم

نکته ها وپیامها

وجوب نماز از زمان حضرت آدم بوده است

توضیحات

خداوند پنجه نماز را دوهزار وپانصد رکعت نماز می نویسد یعنی پاداش نماز را پنجاه برابر قرار می دهد