منبع

‏( فقه القرآن ؛ ج‏1 ؛ ص131)

سند

وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏

متن

مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ فِي وَقْتِ السَّحَرِ سَبْعِينَ مَرَّةً فَهُوَ مِنْ أَهْلِ هَذِهِ الْآيَةِ وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ‏ وَ قَالَ فِي قَوْلِهِ‏ إِلَّا الْمُصَلِّينَ‏ الَّذِينَ هُمْ عَلى‏ صَلاتِهِمْ‏ يُحافِظُونَ‏ إِنَّ ذَلِكَ فِي النَّوَافِلِ يَدْعُونَ عَلَيْهَا وَ فِي قَوْلِهِ‏ وَ الَّذِينَ هُمْ عَلى‏ صَلَواتِهِمْ يُحافِظُونَ‏  فِي الْفَرَائِضِ وَ الْوَاجِبَات

ترجمه

امام باقر ع : هر کس درسحرهفتاد بار استغفار کند از کسانی است که به آیه قرآن که می فرماید : محسنین درسحرها استغفار می کنند عمل کرده است ومنظور محافظت درآیه اول انجام نماز های نافله است که درآن دعا می کنند ومنظور از محافظت درآیه دوم انجام نماز های واجب وسایرواجبات است

نکته ها وپیامها

منظور از محافظت انجام نماز های یومیه وسایر واجبات است پس کسی که سایر واجبات را ترک کند یعنی مرتکب حرام شده و از نمازش محافظت نکرده است

محافظت از نماز هم هنگام نماز است وهم بعد از نماز یعنی هم هنگام نماز با انجام یک نماز صحیح باید از آن محافظت کرد وهم بعد از نماز با انجام سایر واجبات (که یکی از واجبات ترک گناه است) باید از نماز محافظت کرد

توضیحات

اولا چون محافظت واجب است ولی دعا واجب نیست نمی توان صلاه درآیه اول را به معنی دعا دانست وصلوات درآیه دوم را به معنی نماز های پنجگانه دانست

ثانیا نوافل که درادامه روایت آمده منظور نمازهای نافله است ومحافظت از آن واجب نیست

ثالثا :باید مثل سایرروایات به جای یحافظون درآیه اول دائمون باشد که به احتمال قوی اشتباه از نویسنده است همانند مجمع البیان که اشتباها به جای دائمون یحافظون نقل کرده بود

رابعا : اینکه محافظت بر نماز دریک جای قرآن مثل آیه حافظوا واجب باشد ویک جا مستحب دلیل قطعی می خواهد که روایت فوق مرسله است وبدان نمی توان استدلال کرد