منبع

وسائل الشيعة ؛ ج‏6 ؛ ص382

سند

عَلِيُّ بْنُ مُوسَى بْنِ طَاوُسٍ فِي كِتَابِ الْمَلْهُوفِ عَلَى قَتْلَى الطُّفُوفِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع‏

متن

أَنَّهُ بَرَزَ إِلَى الصَّحْرَاءِ فَتَبِعَهُ مَوْلًى لَهُ فَوَجَدَهُ سَاجِداًعَلَى‏حِجَارَةٍخَشِنَةٍ فَأَحْصَى عَلَيْهِ أَلْفَ مَرَّةٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ إِيمَاناً وَ صِدْقاً- ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ.

ترجمه

غلام امام سجاد گوید  را دیدم که به صحرا رفت  افتاد بر سجده بر سنگهای زبر شمردم که   1000 مرتبه در سجده  عرض کرد :« مَرَّةٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ إِيمَاناً وَ صِدْقاً» سپس سر خود را از سجده بر داشت

نکته ها وپیامها

یکی از روشهای تربیت غلامان تربیت توسط کثرت عبادت بوده است  که توسط امام سجاد صورت گرفت