منبع

الكافي ج:‏3 ص : 480

سند

مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ شُعَيْبٍ الْعَقَرْقُوفِيِّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

بررسی سند

بنابرمبنای 10 سند حدیث صحیح وبرمبنای 1و2و3 حدیث معتبراست

متن

كَانَ عَلِيٌّ ع إِذَا هَالَهُ شَيْ‏ءٌ فَزِعَ‏ إِلَى‏ الصَّلَاةِ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ- وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ

ترجمه

امیر مومنان اینگونه بود که هرگاه کار سختی برای او پیش می آمد به نماز پناه می برد (نماز می خواند ) وسپس این آیه را تلاوت می کرد : «با صبر ونماز از خدا کمک بگیرید »

نکته ها

وپیام ها

پناه بردن به نماز هنگام سختی ها سیره و کار همیشگی امیر مومنان بوده است ( کان )

اهمیت وکار آمدی نماز از این روایت مشخص می شود که برای رفع هر امر مشکلی می شود از نماز استفاده کرد (شی ء)

نماز یکی از بهترین وسائل برای رفع مشکلات است لذا امیر مومنان از بین همه وسائل نماز را انتخاب می کردند (الی الصلاه)

کمک گرفتن از نماز در سختی ها در راستای عمل به آیه «اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ » است .

اهلبیت هم که معصوم بوده اند درزندگی خود مشکل داشته اند پس همه مشکلات انسان به سبب انجام گناه نیست(علی اذا هاله)

به راهکار قرآن واهلبیت هنگام مشکلات باید عمل کنیم نه راهکارمردم (واستعینوابالصبروالصلاه)

در همه مشکلات چه کوچک وچه بزرگ از نماز باید کمک گرفت (هاله شی)

وقتی امیر مومنان درمشکلات از نماز کمک می گیرد عمل اوبرای پیروانش الگو باید باشد(علی اذا)

انسان هنگام مشکلات فقط نباید نماز بگذارد باید به نماز پناه ببرد وبه آن چنگ بزند (فزع )

اگرچیزی مهمتراز نماز بود حضرت علی درمشکلات بدان پناهنده می شد(الی الصلاه)

نماز به حل مشکلات کمک بزرگی می کند نه اینکه نمازبه تنهایی برای حل مشکل کافی است (استعینوا )

توضیحات

با مقداری تامل در آیات قرآن می توان راه حل مشکلات مادی ودنیوی را پیدا کرد. امیر مومنان از آیه فوق استفاده از نماز را برای سختی ها استنباط کرده اند

پناه بردن به نماز در سختی ها سیره همه معصومین بوده است همانطور که مشابه روایت فوق درباره رسول خدا هم نقل شده است :روي‏ أن رسول الله ص كان إذا حزبه‏ أمر فزع إلى الصلاة. (بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏79 ؛ ص192)

حزب: به معنای مبتلا شدن به یک کار مهم یا مشکل است ابن منظور می نویسد : في الحديث‏: كان إذا حَزَبه‏ أَمرٌ صَلَّى‏أَي إذا نزل به مُهِمّ أَو أَصابَه غم‏(لسان العرب ج 1 ص 308)

یعنی وقتی کار مهمی برای او پیش می آمد یا چیزی اورا غمناک می کرد نماز می گزارد

درسیره امام سجادع نیز آمده است هنگام ناراحتی از چیزی دو لباس بسیار خشن می پوشید ودرساعات آخرشب دو رکعت نماز حاجت می گزارد

كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع إِذَا حَزَنَهُ أَمْرٌ لَبِسَ ثَوْبَيْنِ مِنْ أَغْلَظِ ثِيَابِهِ وَ أَخْشَنِهَا ثُمَّ رَكَعَ فِي آخِرِ اللَّيْلِ رَكْعَتَيْن‏ .. من لا يحضره الفقيه ؛ ج‏1 ؛ ص558

‏سیره برخی از صحابه هم چنین بوده که در سختی ها از نماز کمک می گرفته اند ابن عباس هنگامی که خبر مرگ برادر را به او دادند نماز خواند:

عن ابن عباس‏ أنه نعي إليه أخوه...فأناخ ثم صلى ركعتين ‏( مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد ص : 50)

عباده بن صامت نیز گفت بعد از مرگم نماز بخوانید واز نماز کمک بگیرید (همان )