-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلصَّلاةُ مِفتاحُ كُلِّ خَيرٍ؛ نماز كليد همه خوبی هاست. الفردوس، ج 2، ص 404، ح 3796
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
موضع الصلوه من الدین کموضع الرأس من الجسد جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است. کنز العمال ، ج ۷، حدیث ۱۸۹۷۲
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
الصلوه نور المؤمن نماز نور مؤمن است. شهاب الاخبار، ص .۵۰ نهج الفصاحه ، ص ۳۹۶
-
پيامبر صلى الله عليه وآله :
صَلاةُ اللّيلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِكَةِ وَ سُنَّةُ النبياءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ اليمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ كَراهيَةٌ لِلشَّيطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزقِ؛ نماز شب، موجب رضايت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پيامبران، نور معرفت، ريشه ايمان، آسايش بدنها، مايه ناراحتى شيطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مايه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است. ارشاد القلوب، ج 1، ص 191
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَيرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَكاةَ وَقَروا الضَّيفَ... ؛ امّتم همواره در خير و خوبى اند تا وقتى كه يكديگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زكات بدهند و ميهمان را گرامى بدارند... امالى طوسى، ص 647، ح 1340
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
الصلوه ، معراج المؤمن نماز، معراج مؤمن است. کشف الاسرار، ج ۲، ص .۶۷۶ سرالصلوه ، ص ۷، اعتقادات مجلسی ، ص ۲۹
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّه وَوَسَطُ الوَقتِ رَحمَةُ اللّه وَآخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّه ؛ نماز در اول وقت خشنودى خداوند، ميان وقت رحمت خداوند و پايان وقت عفو خداوند است. سنن الدار قطنى، ج 1، ص 201، ح 974
-
امام على عليه السلام :
لَو يَعلَمُ المُصَلّى ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛ اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت. غررالحكم، ج 5، ص 116، ح 7592
-
امام صادق عليه السلام :
فَضلُ الوَقتِ الاوّلِ عَلَی الأخیر کَفَضل الاخرةِ عَلَی الدُّنیا. فضیلت خواندن نماز در اول وقت نسبت به تأ خیر انداختن آن، مثل فضیلت آخرت بر دنیاست. بحارالأنوار، ج 82، ص 359
-
امام صادق عليهالسلام :
صَلاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَيِّبُ الرِّيحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِى الدَّيْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛ نماز شب، انسان را خوشسيما، خوشاخلاق و خوشبو مىكند و روزى را زياد و قرض را ادا مىنمايد و غم و اندوه را از بين مىبرد و چشم را نورانى مىكند. ثواب الأعمال، ص 42
■ سبب اینکه هفت مرتبه تکبیر مستحب است
|
منبع |
علل الشرائع ؛ ج2 ؛ ص331 |
|
سند |
أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنِي النَّضْرُ وَ فَضَالَةُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ |
|
متن |
إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ فِي الصَّلَاةِ إِلَى جَانِبِهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع فَكَبَّرَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَلَمْ يُحِرِ الْحُسَيْنُ ع التَّكْبِيرَ فَلَمْ يَزَلْ رَسُولُ اللَّهِ ص يُكَبِّرُ وَ يُعَالِجُ الْحُسَيْنُ ع التَّكْبِيرَ فَلَمْ يُحِرْهُ حَتَّى أَكْمَلَ سَبْعَتَكْبِيرَاتٍ فَأَحَارَ الْحُسَيْنُ ع التَّكْبِيرَفِيالسَّابِعَةِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ صَارَتْ سُنَّةً |
|
ترجمه |
عبداللَّه بن سنان، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه حضرت فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلم در نماز بودند در كنارشان حضرت امام حسين عليه السّلام قرار داشتند، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله تكبير گفته ولى حسين عليه السّلام تكبير نگفتند پس پيوسته رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله تكبير مىفرمود و منتظر بودند كه حسين عليه السّلام نيز تكبير بگويند ولى آن جناب جواب نمىدادند تا هفت تكبير از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله گفته شد پس حسين عليه السّلام در مرتبه هفتم جواب تكبير را دادند، امام صادق عليه السّلام فرمودند: از اينجا گفتن هفت تكبير در ابتداء نماز سنّت گرديد. |
|
توضیحات |
البته در روایت دیگر علاوه بر تکبیر تسبیح وتحمید هم دارد : وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِلَى الصَّلَاةِ وَ قَدْ كَانَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع أَبْطَأَ عَنِ الْكَلَامِ حَتَّى تَخَوَّفُوا أَنْ لَا يَتَكَلَّمَ وَ أَنْ يَكُونَ بِهِ خَرَسٌ فَخَرَجَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ ص حَامِلَهُ عَلَى عَاتِقِهِ وَ صَفَّ النَّاسُ خَلْفَهُ فَأَقَامَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلَى يَمِينِهِ فَافْتَتَحَ رَسُولُ اللَّهِ ص الصَّلَاةَ فَكَبَّرَ الْحُسَيْنُ ع حَتَّى كَبَّرَ رَسُولُ اللَّهِ ص سَبْعَ تَكْبِيرَاتٍ وَ كَبَّرَ الْحُسَيْنُ ع فَجَرَتِ السُّنَّةُ بِذَلِكَ قَالَ زُرَارَةُ فَقُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع فَكَيْفَ نَصْنَعُ قَالَ تُكَبِّرُ سَبْعاً وَ تَحْمَدُهُ سَبْعاً وَ تُسَبِّحُ سَبْعاً وَ تَحْمَدُ اللَّهَ وَ تُثْنِي عَلَيْهِ ثُمَّ تَقْرَأ ، از زراره، از حضرت أبى جعفر عليه السّلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند: حضرت حسين بن على عليهما السّلام دير به سخن آمده تا جايى كه در اين فاصلهاى كه حضرتش تكلّم نمىكردند ديگران خوف داشتند كه آن جناب نتوانند تكلّم كرده و سخن بگويند در چنين موقعيّتى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله براى خواندن نماز بيرون رفتند در حالى كه حسين عليه السّلام را به دوش مبارك گرفته بودند، مردم پشت سر آن حضرت صف بستند، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله حسين عليه السّلام را در طرف راست خود ايستاند پس تكبير افتتاح نماز را فرمود حسين عليه السّلام نيز تكبير گفت دوباره رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله تكبير فرمود و اين بار نيز حسين عليه السّلام تكبير گفت بارى تا هفت بار پيامبر تكبير گفتند و حسين عليه السّلام نيز تبعيّت كرده هفت مرتبه تكبير گفت و از اينجا اين سنّت رائج گرديد. زراره مىگويد: محضر مبارك امام عليه السّلام عرض كردم: ما چه كار كنيم و چه بگوييم؟ حضرت فرمودند: هفت مرتبه تكبير و هفت بار تحميد و هفت مرتبه تسبيح بگو و سپس خدا را سپاس و ثناء بگو و بعد از آن به قرائت حمد بپرداز. البته این روایت را برا ی امام حسن هم داریم که یا تصحیف است یا اینکه برای هردو بزرگوار این فضیلت بوده است که البته اگر امام حسن درست باشد روایت امام حسین تاکید این سنت می شود و تاسیس این سنت توسط امام حسن علیه السلام بوده است .: فلاح السائل و نجاح المسائل ؛ ؛ ص130 أَرْوِيهِ بِإِسْنَادِي إِلَى زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَرَّةً إِلَى الصَّلَاةِوَ قَدْ كَانَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ أَبْطَأَ عَنِ الْكَلَامِ حَتَّى تَخَوَّفُوا أَلَّا يَتَكَلَّمَ وَ أَنْ يَكُونَ بِهِ خَرَسٌ فَخَرَجَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ حَامِلَهُ عَلَى عُنُقِهِ وَ صَفَّ النَّاسُ خَلْفَهُ فَأَقَامَهُ عَنْ يَمِينِهِ فَكَبَّرَ رَسُولُ اللَّهِ وَ افْتَتَحَ الصَّلَاةَ بِالتَّكْبِيرِ فَكَبَّرَ الْحَسَنُ ع فَلَمَّا سَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ أَهْلُ بَيْتِهِ تَكْبِيرَهُ عَادَ فَكَبَّرَ وَ كَبَّرَ الْحَسَنُ حَتَّى كَبَّرَ سَبْعاً فَجَرَتْ بِذَلِكَ السُّنَّةُ بِافْتِتَاحِ الصَّلَاةِ بِسَبْعِ تَكْبِيرَات
|
