-
امام صادق عليه السلام :
فَضلُ الوَقتِ الاوّلِ عَلَی الأخیر کَفَضل الاخرةِ عَلَی الدُّنیا. فضیلت خواندن نماز در اول وقت نسبت به تأ خیر انداختن آن، مثل فضیلت آخرت بر دنیاست. بحارالأنوار، ج 82، ص 359
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
الصلوه ، معراج المؤمن نماز، معراج مؤمن است. کشف الاسرار، ج ۲، ص .۶۷۶ سرالصلوه ، ص ۷، اعتقادات مجلسی ، ص ۲۹
-
امام على عليه السلام :
لَو يَعلَمُ المُصَلّى ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛ اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت. غررالحكم، ج 5، ص 116، ح 7592
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَيرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَكاةَ وَقَروا الضَّيفَ... ؛ امّتم همواره در خير و خوبى اند تا وقتى كه يكديگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زكات بدهند و ميهمان را گرامى بدارند... امالى طوسى، ص 647، ح 1340
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
موضع الصلوه من الدین کموضع الرأس من الجسد جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است. کنز العمال ، ج ۷، حدیث ۱۸۹۷۲
-
پيامبر صلى الله عليه وآله :
صَلاةُ اللّيلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِكَةِ وَ سُنَّةُ النبياءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ اليمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ كَراهيَةٌ لِلشَّيطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزقِ؛ نماز شب، موجب رضايت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پيامبران، نور معرفت، ريشه ايمان، آسايش بدنها، مايه ناراحتى شيطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مايه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است. ارشاد القلوب، ج 1، ص 191
-
امام صادق عليهالسلام :
صَلاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَيِّبُ الرِّيحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِى الدَّيْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛ نماز شب، انسان را خوشسيما، خوشاخلاق و خوشبو مىكند و روزى را زياد و قرض را ادا مىنمايد و غم و اندوه را از بين مىبرد و چشم را نورانى مىكند. ثواب الأعمال، ص 42
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّه وَوَسَطُ الوَقتِ رَحمَةُ اللّه وَآخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّه ؛ نماز در اول وقت خشنودى خداوند، ميان وقت رحمت خداوند و پايان وقت عفو خداوند است. سنن الدار قطنى، ج 1، ص 201، ح 974
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
الصلوه نور المؤمن نماز نور مؤمن است. شهاب الاخبار، ص .۵۰ نهج الفصاحه ، ص ۳۹۶
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلصَّلاةُ مِفتاحُ كُلِّ خَيرٍ؛ نماز كليد همه خوبی هاست. الفردوس، ج 2، ص 404، ح 3796
■ ترجمه کتاب "سبع مسائل فقهیه" بزبان اردو (برادران اهل سنت سی فقه کی سات مسائل پر "گفتگو")
پایان‌نامه . وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه - دانشکده الهیات و معارف اسلامی . 1383 . کارشناسی ارشد
موضوع: علوم انسانی
استاد راهنما: ولی‌الحسن رضوی | استاد مشاور: احمد مرادخانی | دانشجو: محمدزکی حسن
نویسنده در مورد هفت مسئله اختلافی بین شیعه و اهل سنت بحث کرده است. اولین بحث در مورد برپایی جشن میلاد نبی مکرم اسلام حضرت محمد است در دوران معاصر بسیاری از ناآگاهان از برخی از مسائل دینی برگزاری جشن را بدعت و حرام دانسته‌اند. در حالیکه این بخاطر عشق و علاقه مسلمانان است و قرآن ابراز محبت را برهمه واجب قرار داده است. بحث دیگر سفر به قصد زیارت قبر مطهر پیامبر گرامی است که جایز یا حرام است؟ به گفته ابن تیمیه و مریدانش به جزء 3 مسجد، دیگر جوازی برای سفر به دیگر مکانها نیست و حرفش سندیتی ندارد درحالی که زیارت قبر پیامبر هم از نظر اجماع و هم به اتفاق نظر علما ثابت شده است. بحث سوم تکتف در نماز است. از 4 فرقه اهل تسنن 3 گروه آنهایی هستند که نماز خود را دست بسته می‌خوانند در حالی که مالکی و شیعه دست باز نماز می‌خوانند به استناد روایات علمای اهل سنت و تاریخ اولین شخصی که دستور این کار را صادر کرد شخص خلیفه دوم بود و آن هم بر پایه سلیقه ذاتی. بحث چهارم پیرامون نماز ضحی می‌باشد اهل سنت آنرا مستحب می‌دانند.درحالیکه حقیقت شرعی این نماز نه از طریق پیامبر نه قرآن است و بدعت است. پنجمین بحث: نماز تراویج است اهل سنت این نماز مستحبی را به جماعت می‌خوانند در حالیکه خواند نماز مستحبی به جماعت جایز نیست. بحث ششم: طلاق است. فقهای اهل سنت 3 طلاق را در یک مجلس جایز می شمارند با وجودی که تابعین متفق‌القولند که در زمان حیات پیامبر این گونه طلاق‌ها محسوب می شده است. ولی خلیفه ثانی این قسم طلاق را سه طلاقه دانسته و بدعت است. هفتمین مورد متعه حج است. خلیفه دوم انسانها را از این عمل منع نموده و مولف ثابت کرده که او با این عمل با خدا و نبی او به مخالفت برخاسته و بدعت است.
