-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
موضع الصلوه من الدین کموضع الرأس من الجسد جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است. کنز العمال ، ج ۷، حدیث ۱۸۹۷۲
-
امام صادق عليهالسلام :
صَلاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ الْخُلْقَ وَ تُطَيِّبُ الرِّيحَ وَ تَدُرُّ الرِّزْقَ وَ تَقْضِى الدَّيْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ؛ نماز شب، انسان را خوشسيما، خوشاخلاق و خوشبو مىكند و روزى را زياد و قرض را ادا مىنمايد و غم و اندوه را از بين مىبرد و چشم را نورانى مىكند. ثواب الأعمال، ص 42
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّه وَوَسَطُ الوَقتِ رَحمَةُ اللّه وَآخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّه ؛ نماز در اول وقت خشنودى خداوند، ميان وقت رحمت خداوند و پايان وقت عفو خداوند است. سنن الدار قطنى، ج 1، ص 201، ح 974
-
پيامبر صلى الله عليه وآله :
صَلاةُ اللّيلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِكَةِ وَ سُنَّةُ النبياءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ اليمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ كَراهيَةٌ لِلشَّيطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزقِ؛ نماز شب، موجب رضايت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پيامبران، نور معرفت، ريشه ايمان، آسايش بدنها، مايه ناراحتى شيطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مايه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است. ارشاد القلوب، ج 1، ص 191
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلصَّلاةُ مِفتاحُ كُلِّ خَيرٍ؛ نماز كليد همه خوبی هاست. الفردوس، ج 2، ص 404، ح 3796
-
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَيرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَكاةَ وَقَروا الضَّيفَ... ؛ امّتم همواره در خير و خوبى اند تا وقتى كه يكديگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زكات بدهند و ميهمان را گرامى بدارند... امالى طوسى، ص 647، ح 1340
-
امام على عليه السلام :
لَو يَعلَمُ المُصَلّى ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛ اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت. غررالحكم، ج 5، ص 116، ح 7592
-
امام صادق عليه السلام :
فَضلُ الوَقتِ الاوّلِ عَلَی الأخیر کَفَضل الاخرةِ عَلَی الدُّنیا. فضیلت خواندن نماز در اول وقت نسبت به تأ خیر انداختن آن، مثل فضیلت آخرت بر دنیاست. بحارالأنوار، ج 82، ص 359
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
الصلوه ، معراج المؤمن نماز، معراج مؤمن است. کشف الاسرار، ج ۲، ص .۶۷۶ سرالصلوه ، ص ۷، اعتقادات مجلسی ، ص ۲۹
-
پیامبراکرم صلي الله عليه و اله و سلم :
الصلوه نور المؤمن نماز نور مؤمن است. شهاب الاخبار، ص .۵۰ نهج الفصاحه ، ص ۳۹۶
■ نماز و نیایش از دیدگاه سنایی و عطار با تکیه بر حدیقه الحقیقه سنایی و الهی نامه عطار نیشابوری
پایان‌نامه . وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سیستان و بلوچستان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی . 1392 . کارشناسی ارشد
موضوع: علوم انسانی >
استاد راهنما: محمود حسن آبادی | دانشجو: محمدحسن مودی
این پایان نامه که موضوع آن نماز و نیایش از دیدگاه سنایی و عطار (با تکیه بر حدیقه الحقیقه سنایی و الهی نامه عطار نیشابوری ) است از نوع تحقیقات تطبیقی است و هدف آن شناخت هرچه بیشتر نظر دو عارف و شاعر بزرگ نسبت به نماز و ارکان و اجزا و آداب آن و نیز میزان پای بندی و اعتقاد یا عدم پای بندی آنان نسبت به آنچه در دین و شریعت در مورد نماز بیان شده می باشد. برای جمع آوری اطّلاعات در این پایان نامه از روش کتابخانه ای و بررسی منابع استفاده گردیده که با توجه به محتوی مطالب ،اطّلاعات جمع آوری و در چهار فصل به شرح ذیل سازماندهی شده است: فصل اوّل اختصاص دارد به فلسفه و ضرورت نماز ازدیدگاه سنایی و عطّار و اینکه خداوند بی نیاز است و این ما هستیم که به خداوند نیازمندیم و با خواندن نمازهای یومیّه این نیاز را رفع می کنیم. فصل دوّم به حالات نماز از دیدگاه سنایی و عطّار اختصاص دارد و اینکه قبل از شروع نماز خاضعانه و با فروتنی تمام باید در محضر پروردگار حاضر شویم، زیرا در واقع به ملاقات خدا می رویم و از این بابت باید سجده شکر به جا آورد که خداوند به ما این فرصت را داده است که شبانه روز پنج نوبت با او سخن بگوییم. فصل سوّم به آثار نماز از دیدگاه سنایی و عطّار اشاره شده و این آثار باید در نمازگزار نمایان شود تا بتواند او را از معاصی وگناهان دور نگه دارد. در فصل چهارم موانع نماز از دیدگاه سنایی و عطّار گنجانده شده و اینکه شخص نمازگزار باید قلبش را از هرگونه کینه، نفاق، کبر، ریا، عادات زشت و ناپسندی دور نگه دارد. نکته دیگر این که کمیّت ابیات مربوط به نماز در حدیقه سنایی و الهی نامه عطّار موید این است که سنایی به نماز بیشتر از عطآر توجه داشته و اشعارش از عمق بالاتری برخوردار بوده و از این رو می توان گفت: که وابستگی سنایی در بحث نماز بیشتر از عطّار است.
