فضيلت نماز شب

و من الليل فتجهد به نافله لك عسى ان يبعثك ربك مقاما محمودا و قل رب ادخلنى مدخل صدق و اخرجنى مخرج صدق و اجعل لى من لدنك سلطانا نصيرا[1]

پاسى از شب را از خواب برخيز و قرآن و نماز بخوان اين يك وظيفه اضافى براى تو است تا پروردگارت تو را به مقامى بر انگيزد و بگو پروردگارا مرا (در هر كار) صادقانه وارد كن و صادقانه خارج نما و سوى خودت سلطان و ياورى براى من قرار ده.

درباره نماز شب زياد سفارش شده است و در روايات آمده است نماز شب باعث صحت بدن و كفاره گناهان و بر طرف كننده وحشت قبر است روى انسان را سفيد و روزى را جلب مى‏نمايد.

سه مرتبه حضرت رسول اكرم صلى‏الله عليه و آله به على (عليه السلام) فرمود: و عليك بصلوه الليل و عليك بصلوه الليل و عليك بصلواه الليل

يعنى: يا على بر شما باشد كه نماز شب را ترك نكنيد.

از انس روايت است كه گفت: شنيدم حضرت محمد صلى‏الله عليه و آله فرمود: دو ركعت نماز در دل شب بهتر است در پيش من از دنيا و آنچه در دنيا است‏ [2]

روايت شده از امام زين العابدين (عليه السلام) سوال كردند كه چه شده كه كسانى كه در شب تهجد مى‏كنند روى آنها از همه كس نيكوتر است؟ فرمود: براى اينكه آنها خلوت مى‏كنند با خداى متعال خداوند هم مى‏پوشاند به ايشان از نور خودش.[3]

روايت شده از حضرت رسول اكرم صلى‏الله عليه و آله كه فرمود: هر كسى كه نماز را سبك بشمارد خداوند عقوبت مى‏كند آنها را به هجده عقوبت شش عقوبت در دنيا، سه عقوبت وقت مردن، سه عقوبت در قبر سه تا هم در روز محشر، و سه تا هم در صراط. اما شش عقوبت كه در دنيا به او مى‏رسد:

اول: روزى او تنگ مى‏شود.

دوم: عمر او كوتاه است.

سوم: نور صورتش تمام مى‏شود.

چهارم: از اسلام بى‏بهره مى‏شود.

پنجم: دعاى صالحين شامل حال او نمى‏شود.

ششم: دعاى او مستجاب نمى‏شود.

اما سه عقوبتى كه وقت مردن به او مى‏رسد:

اول: اينكه ذليل از دنيا مى‏رود.

دوم: اينكه تشنه جان مى‏دهد اگر چه آب‏هاى دنيا را به او بدهند.

سوم: گرسنه از دنيا مى‏رود اگر چه طعامهاى دنيا را به او بدهند.

و اما آن سه عقوبتى كه در قبر به او مى‏رسد:

اول: فوق العاده مغموم مى‏شود و قبر او تاريك مى‏شود.

دوم: اينكه قبر بر او تنگ مى‏شود و معذب مى‏گردد.

سوم: ملائكه بشارت رحمت خدا را به او نمى‏دهند.

و اما آن سه عقوبتى كه در محشر به او مى‏رسد:

اول: اين است كه به صورت الاغ محشور مى‏شود.

دوم: اينكه نامه عملش به دست چپ او داده مى‏شود.

سوم: اينكه حساب را بر او سخت مى‏گيرند.

اما آن سه عقوبتى كه در صراط به او مى‏رسد:

اول: اينكه خدا نظر رحمت به او نمى‏كند.

دوم: اينكه هيچ نافله و فريضه از او قبول نمى‏كند.

سوم: اينكه خداوند او را بر صراط هزار سال نگه مى‏دارد براى حساب بعد از همه اين عقوبات او را آتش مى‏ كند[4]

ملا احمد نراقى صاحب معراج السعاده نقل كرده او از قول يكى از ثقات كه او نقل كرده كه من به سن شانزده سالگى بودم عيد نوروزى بود در اصفهان به اتفاق پدرم و جمعى از دوستان به بازديد عيد مى‏رفتيم به خانه يكى از دوستان روز سه شنبه بود آمديم به خانه او كه نزديك قبرستانى بود ما بر سر قبرى نشستيم يكى را فرستاديم برود بر در خانه آن رفيقمان ببيند هست يا نه يكى از رفقا به عنوان شوخى گفت: اى صاحب قبر آخر ايام عيد است ما به ديدن هر كس كه رفته‏ايم ميوه، شيرينى براى ما آورده، صدايى از قبر بيرون آمد كه ببخشيد من نميدانستم كه شما تشريف مى‏آوريد هفت روز ديگر وعده ما و شما در همين جا تا از خجالت شما بيرون بيائيم و شما را پذيرايى كنم از شنيدن اين صدا ما همه ترسيديم و يقين كرديم تا هفته ديگر مى ‏ميريم پس مشغول گريه و زارى شديم و توبه و وصيت كرديم تا سه شنبه ديگر همه سالم در پيش يكديگر جمع شديم و رفتيم بر سر آن قبر كه ببينيم چه مى ‏شود.

يكى از همراهان صدا زد اى صاحب قبر به وعده خود وفا كن ما آمديم صداى از قبر بلند شد بسم الله بفرماييد ناگاه زمين شكافته شد و چند پله پيدا شد ما با ترس و اضطراب پائين رفتيم.

دهليز سفيدكارى يعنى يك سكوى پيدا شد شخصى هم ايستاده بود پيش روى ما براى راهنمايى وقتى دهليز را طى كرديم وارد باغى شديم كه بسيار باصفا بود و نهرها جارى، درختها بسيار با ميوه همه فصل.

مرغان خوش الحان بالاى درختان و خيابانى كه در مقابل دهليز بود گذشتيم به عمارت بسيار عالى رسيديم درهاى آن عمارت به اطراف باغ باز بود شخصى در نهايت حسن جمال در آن مكان نشسته بود ما را كه ديد برخاست احترام كرد امر كرد انواع ميوه‏ها و شيرينيها كه مثل او نديده بوديم حاضر كردند قدرى خورديم و بعد از ساعتى برخاستيم آن شخص ما را بدرقه كرد تا دم دهليز پس پدر من از او سوال كرد شما كيستيد و اينجا كجاست؟

گفت: من فلان قصاب هستم كه در نزديكى همين قبرستان مغازه داشتم مشغول قصابى بودم هرگز كم فروشى نكردم و اول وقت كه صداى موذن بلند مى‏شد اگر گوشت در ترازو بود نمى‏كشيدم و به مسجد كه در نزديكى دكان من بود مى‏رفتم و نمازم را با جماعت مى‏خواندم همين كه از دنيا رفتم مرا در اينجا آوردند و در هفته گذشته مأذون نبودم كه شما را راه بدهم تا امروز مأذون شدم پس هر يك از ماها از مدت عمر خود از او سوال كرديم و جواب مى‏گفت: پس يكى از رفقا كه شغل او مكتب دارى بود از مدت عمر خود پرسيد به او گفت: تو زياده از نود سال عمر خواهى كرد و او هنوز هم زنده است پس بيرون آمديم رفتيم و ديگر اثرى از آن مكان نديديم‏[5]

رسول الله صلى‏ الله عليه و آله فرمودند: محبوبترين اعمال در پيشگاه خدا اول نماز، دوم نيكى كردن به والدين، سوم جهاد در راه خدا[6]

كانوا قليلا من الليل ما يهجعون، و بالاسحارهم يستغفرون‏[7]

يعنى: پرهيز كاران كمى از شب‏ها را مى‏خوابيدند و اكثر شب‏ها بيدار بودند و عبادت خدا را مى‏كردند و كمتر اتفاق مى‏افتاد كه تمام شب را بخوابند بلكه بخشى از شب را به عبادت و نماز شب مى‏پرداختند و پيوسته در سحرگاهان استغفار مى‏كردند از گناهان خودشان شايد مراد از استغفار در اين آيه همان نماز شب باشد چون در نماز وتر هست كه بايد هفتاد مرتبه بگوييد: استغفرالله ربى و اتوب اليه[8] .

این مطلب را به اشتراک بگذارید :