■ پیام شهدا؛ هر چه داریم از نماز است
شهید حسینعلی پور سوم تير در سال ۱۳۴۴ در شهر رويان شهرستان نور به دنيا آمد. پدرش فرج الله و مادرش ستاره نام داشت. ایشان پنجمین فرزند خانواده و اولین و آخرین فرزند پسر خانواده بودند و از این رو توجه بیشتری نسبت به ایشان می شد.
تحصيل در سال ۱۳۵۳ در مدرسه مولوی رویان ثبت نام نمودند و تا سال ۱۳۵۸ در مدرسه مولوی مشغول به تحصیل بودند و پس از آن با گرایشی که نسبت به جامعه داشتند و تحت تاثیر رشد مذهبی در آن دوران بودند.
حضور در مريوان شهید علاقه خاصی به امام و سپاه داشت و در سال ۱۳۵۹ به طور داوطلب در دفتر تبلیغات سپاه نور مشغول گردید و از آنجایی که از لحاظ سن و سال کمتر از دیگران بود خود را موظف به تمام افراد می دانست بطوری که تمام برادران بسیجیان شیفته اخلاق و رفتار ایشان قرار گرفته و در تمام ساعات روز و حتی زمانی که نیرو برای گشت شبانه نبود از ایشان درخواست کمک می شد و حتی برای یکبار جواب رد نداد و همیشه آماده خدمت به دولت بود.
نسبت به نماز شوق خاصی داشتند و هرگاه بر سر نماز می ایستادند از همه دنیا غافل می شدند و هیچ توجه به امورات اطراف نداشتند. در سال ۱۳۶۲ تصمیم خود را برای حضور در جبهه گرفت ولی نتوانست و مخالفت مسئولین بخاطر قد کوتاه و سن پائین عنوان کردند و با اصرار ایشان قول حضور را در سال ۱۳۶۳ در دفتر تبلیغات گرفت و با وجود سن کم در سال ۱۳۶۳ به مریوان اعزام شدند و با شور و شوق خاصی و با شجاعت همه بسیجیان در محورهای اصلی شروع به تبلیغات نمودند و پس از گذشت سه ماه با کم میلی به خانه بازگشت و در بازگشت مستقیم به سپاه نور رفت و خود را به آنجا معرفی نمود و ثبت نام مجدد نمود و بعد به خانه آمد. بعد از مدتی باز هم به جبهه رفت ولی اینبار گویی که به او الهام شده باشد خداحافظی خاصی داشته و از همه حلالیت طلبیده و التما دعا داشتند.
شهید در اواخر مرداد سال ۱۳۶۳به مریوان اعزام شدند و اینبار دیده بان شدند و در آنجا آنقدر صفا و صمیمیت داشت که همه او را برادر خود می دانستند، شهید بزرگوار در صبح روز ۲۷ مهر ۱۳۶۳ در سنگر دیدبانی از ناحیه پیشانی جای مهر خالصانه نماز مورد اصابت گلوله قرار گرفته و شربت شیرین شهادت را نوشید.
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
