نماز حضرت صاحب الزمان عجل الله فرجه الشریف

 نماز ان حضرت دو رکعت است که در هر رکعت در سوره (حمد) ایه (اِیّاکَ نَعْبُدُ وَ اِیّاکَ نَسْتَعِینُ) را (صد مرتبه) بخوان و پس ازآن سوره (حمد) را تا (وَلاَ الضَّالِّینَ) ادامه بده، انگاه سوره (توحید) را (یک مرتبه) قرایت کن و پس از پایان یافتن نماز این دعا را بخوان:

اللّهُمَّ عَظُمَ الْبَلَاءُ، وَبَرِحَ الْخَفَاءُ، وَانْکشَفَ الْغِطَاءُ، وَضَاقَتِ الْاَرْضُ بِمَا وَسَعَتِ السَّماءُ، وَ اِلَیک یا رَبِّ الْمُشْتَکی، وَعَلَیک الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخَاءِ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ الَّذِینَ اَمَرْتَنَا بِطَاعَتِهِمْ، وَعَجِّلِ اللّهُمَّ فَرَجَهُمْ بِقَایِمِهِمْ، وَاَظْهِرْ اِعْزَازَهُ، یا مُحَمَّدُ یا عَلِی، یا عَلِی یا مُحَمَّدُ، اکفِیانِی فَاِنَّکمَا کافِیای، یا مُحَمَّدُ یا عَلِی، یا عَلِی یا مُحَمَّدُ، انْصُرَانِی فَاِنَّکما نَاصِرَای، یا مُحَمَّدُ یا عَلِی، یا عَلِی یا مُحَمَّدُ، احْفظَانِی فَاِنَّکما حَافِظَای، یا مَوْلای یا صَاحِبَ الزَّمَانِ، یا مَوْلای یا صَاحِبَ الزَّمانِ، یا مَوْلَای یا صاحِبَ الزَّمَانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ، اَدْرِکنِی اَدْرِکنِی اَدْرِکنِی، الْاَمَانَ الْاَمَانَ الْاَمَانَ.

خدایا! بلا بسی بزرگ شده و سختی های نهان اشکار گشته و پرده برافتاده و زمین با انچه اسمان فرا گرفته، تنگ شده، پروردگارا! به سوی تو دادخواهی می کنیم و در سختی و اسانی تنها بر تو تکیه می زنیم. خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، انان که ما را به فرمان برداری از ایشان فرمان دادی. خدایا! در گشایش کار انان به امدن قایمشان شتاب کن و عزّتش را نمایان ساز، یا محمّد یا علی، یا علی یا محمّد، مرا کفایت کنید که کفایت کننده ام شما هستید، یا محمّد یا علی، یا علی یا محمّد، یاری ام کنید که یاور من شمایید، یا محمّد یا علی، یا علی یا محمّد، نگهدارم باشید که شما نگهدارم هستید، ای مولای من ای صاحب الزمان، ای مولای من ای صاحب الزمان، ای مولای من ای صاحب الزمان، درخواست یاری دارم، درخواست یاری، درخواست یاری، مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب، امانم بده، امان، امان.[1]

نماز امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در مسجد حمکران

شیخ فاضل، حسن بن محمد بن حسن قمی معاصر شیخ صدوق، در کتاب تاریخ قم از کتاب (مونس الحزین فی معرفه الحق و الیقین ) از تالیفات شیخ صدوق بنای مسجد جمکران را به این عبارت نقل کرده است:

شیخ عفیف صالح حسن بن مثله جمکرانی می گوید: شب هفدهم ماه مبارک رمضان سال 373 هجری قمری بود[2]، خوابیده بودم، شب از نیمه گذشته بود، که صدای جماعتی من را از خواب بیدار کرد، من را صدا زده و می گفتند: شیخ حسن بن مثله جمکرانی! برخیز، امام زمان (علیه السلام) تو را خواسته است. از خواب برخاستم، سریع لباس پوشیدم و به درب خانه رفتم، تعدادی از بزرگان را مشاهده کردم که منتظر من بودند، سلام کردم و با ان ها از روستا خارج شدیم، به اطراف روستای جمکران رسیدیم، با صحنه ای عجیب روبرو شدم، تختی بسیار زیبا را مشاهده کردم که جوانی حدوداً سی ساله، خوش سیما و خوش صورت بر ان تکیه زده است، پیرمردی روبروی این جوان نشسته و برایش کتاب می خواند. در اطراف جایگاه، جمعیتی بالغ بر شصت نفر نشسته بودند، برخی لباس سبز و برخی لباس سفید بر تن داشتند. ان پیرمرد که خضر نبی نام داشت، به من امر کرد که بنشین. در مقابل امام زمان (علیه السلام) نشستم.

امام نگاهی به من کرد و مرا با اسم صدا زد و فرمود: شیخ حسن بن مثله جمکرانی! به نزد حسن بن مسلم برو و به او بگو تو این زمین را غصب کردی و بیش از دو سال بر روی ان کار کردی تا ابادش کنی، و اکنون مدت پنج سال است که از زراعت این زمین استفاده می کنی، این زمین از تو نبود، به همین جهت خداوند دو فرزند جوانت را از تو گرفت، تا به خود ایی و از خواب غفلت بیدار شوی، ولی اهمیتی ندادی. اما اکنون دیگر به تو اجازه کاشت و زراعت در این زمین را نمی دهیم.

بنابراین باید هر چه منفعتی که از این زمین برداشت کرده، برگرداند، تا در این زمین مسجدی بنا شود. به حسن بن مسلم بگو: این زمین، زمین باشرافتی است که خداوند متعال ان را برگزیده است و اگر زمین را برنگرداند، خداوند او را به مصایبی گرفتار خواهد کرد که متوجه نشود، از کدام ناحیه بوده است.

شیخ حسن بن مثله جمکرانی می گوید: به خدمت امام زمان عرض کردم، اقا جان لطفاً علامتی و نشانه ای به من بدهید تا حرف من را تصدیق کنند! زیرا در غیر این صورت، سخن من را نمی پذیرند!

امام زمان (علیه السلام) در پاسخ من فرمود: ما می دانیم چه می کنیم، در این جا علامتی قرار خواهیم داد، تو ماموریتت را انجام بده، ابتدا به نزد سید ابوالحسن برو و به او بگو که منافع این زمین را از حسن بن مسلم بگیرد و با ان بنای اولیه مسجد را بسازد، و سپس برای تکمیل این بنا، از اموالمان که در منطقه (رهق اردهال) است استفاده کند، از غلات ان جا برای تکمیل ساختمان مسجد استفاده ببرد. هم چنین از این پس، نصف اموال (رهق اردهال) را وقف این مسجد کردیم، تا در عمارت و بازسازی ان استفاده شود.
نماز تحیت مسجد جمکران و نماز امام زمان(ع)

سپس امام زمان (علیه السلام) به من فرمودند:

شیخ حسن بن مثله جمکرانی! به مردم بگو، که این مسجد را گرامی بدارند و به سوی این مسجد بیایند و در این مکان چهار رکعت نماز بخوانند. دو رکعت نماز تحیت مسجد و دو رکعت نماز امام زمان.

و اما نماز تحیت را این گونه بخوانند: در هر رکعت سوره (حمد) را یک مرتبه و سوره (توحید) را هفت مرتبه و ذکر رکوع و سجود را نیز هفت مرتبه بخوانند.

و اما نماز صاحب الزمان را با این کیفیت بخوانند: دو رکعت و در هر رکعت سوره (حمد) را تا (اِیاک نَعْبُدُ وَ اِیاک نَسْتَعِینُ) خوانده و سپس این ایه را صد مرتبه تکرار کنند، بعد از ان سوره (توحید) و ذکر رکوع و سجود را هفت مرتبه و رکعت دوم را مثل رکعت اول به جا اورند، بعد از ان یک مرتبه (لااله الا الله) گفته و تسبیحات حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را قرایت کنند، سپس سر بر سجده گذاشته و صد مرتبه صلوات بر محمد و ال محمد بفرستند. هر کس این نماز را با این کیفیت در این مسجد بخواند، گویا در خانه خدا نماز خوانده است.

امام زمان(علیه السلام) فرمود: (فَمَنْ صَلاّهُما فَکَاَنَّما صَلّی فِی الْبَیْتِ الْعَتیقِ; هر کس این دو نماز را (به این نحو) انجام دهد گویا در کعبه نماز خوانده است).[3]

پی نوشت ها:

[1] سراج الشیعه، ص 102 و 103، مفاتیح الجنان، ص 78.

[2] علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار، ابتدا سال 393 را نقل می کند، ولی در اخر حکایت می گوید: با توجه به این که این حکایت در کتاب شیخ صدوق امده است و ایشان در سال 381 قمری از دنیا رفته است، به احتمال قوی سال 373 درست باشد و ناسخین (کسانی که از روی کتاب رونویسی می کردند) اشتباهاً سبعین را تسعین نوشته اند. مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، دارالاحیاء التراث العربی، بیروت، 1403ق، ج3، ص 234

[3] نجم الثاقب، تالیف مرحوم محدث نوری، ص ۲۹۴؛ مجلسی، بحارالانوار، ج 53، 230 ـ 234.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

این مطلب را به اشتراک بگذارید :