بسم الله الرحمن الرحیم
طبیعی است که بنای همه ی ما در عالم دنیا، بر موثر بودن است، اینکه مفید و اثرگذار باشیم، جریان ساز باشیم، دوست داریم در عالم هستی اتفاقی ایجاد کنیم.

انسان هایی که بشدت سرگرم خودشان هستند، احساس مفید بودن هم نمی کنند و همینجور از تکراری بودنشان، خسته و اذیت می شوند. به هر مقداری که بخواهیم اثرگذاری بیشتری داشته باشیم، باید انرژی بیشتری کسب کنیم. 

چه چیزی در این عالم، بیشتر از هر چیزی به ما انرژی می دهد؟

آن غذای مقوی، آن معجون پر انرژی و پر خاصیتی که عامل تغییر، رشد، پیشرفت و عامل ترقی همه ی زوایای زندگی انسان است، نماز است.

موثرترین فرد در عالم چه کسی می تواند باشد؟ امام است. یعنی وقتی به عالم هستی می نگریم، به تعبیری آنکه تاثیرگذار در همه ی عوالم است، امام می باشد. وقتی اینگونه می نگریم، می بینیم امام برای اثرگذاری، از نماز انرژی می گیرد و می بینیم وجود مبارک مولی الموحدین، حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام)، که آنقدر اهل نماز هستند و پیوند توحیدی برقرار می کنند که وقتی می گوییم "امیرالمومنین"، به یاد عبادت ها، رکوع و سجده، تولد و شهادت امیرالمومنین (سلام الله علیه) میفتیم.
تولد مولا در کجا اتفاق افتاد؟ کعبه، قبله ی نماز؛ شهادت مولا کجاست؟ مسجد، مکان نماز؛ وجود نورانی امیرالمومنین (علیه السلام) سر تا سر نماز است. چرا این همه عبادت ؟ چون امام عالمیان است، رحمة للعالمین است، می خواهند به عالم انرژی بدهند، و باید وجودش اثرگذار باشد.
حال ما هم برای اینکه اثرگذار باشیم و از امیرالمومنین (علیه السلام) الگو بگیریم و مفید و عامل تغییر و رشد باشیم، همانند مولایمان از نماز انرژی بگیریم. اگر میخواهیم علوی و اهل بیتی باشیم، اگر ادعا داریم محب مولی الموحدین هستیم، با نماز زندگی کنیم. علوی بودن، یعنی اهل نماز بودن، والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

حجت الاسلام محمد صادق کفیل

این مطلب را به اشتراک بگذارید :