■ نماز و جایگاه خانواده در تربیت دینی فرزندان
چکیده
خانواده از ارکان عمده و از نهادهای اصلی هر جامعه بشمار می رود. خانواده نخستین محیطی است که کودک در آن پا می گذارد و عالی ترین نقش را در زمینه تربیت و رشد خصوصیات طفل بازی می کند. و همین خانواده نخستین کانون تربیت کودک و معمار اولیه شخصیت اوست. در واقع هر خانواده را باید خشت زیربنای جامعه و کانون اصلی حفظ سنت و رسوم و ارزش های والا و مورد احترام؛ شالوده مستحکم مناسبات پایدار اجتماعی و روابط خویشاوندی؛ مبداْ بروز و ظهور عواطف انسانی و کانون صمیمانه ترین روابط میان افراد؛ مهد پرورش فکر و اندیشه و اخلاق و تعالی روح انسانی به حساب آورد. نماز مهم ترین عامل و اصولی ترین روش تربیت در جلوگیری از انحرافات اخلاقی و موثرترین روش درمانی در اصلاح انحرافات و اختلالات رفتاری فرزندان است. نماز ساده ترین و در عین حال عالی ترین وسیله ابراز دوستی با خداست. تعلیم نماز در روایات از وظایف مهم والدین است. خانواده در انتقال باورهای مذهبی به کودکان، نقش تعیین کننده و تأثیر گذاری دارد. بنابراین یکی از رسالتهای ظریف و لطیف والدین در تربیت دینی فرزندان، بیدار سازی نیازهای فطری آنها از همان دوران کودکی می باشد، تا آنها انجام تکالیف مذهبی از جمله نماز را به عنوان یکی از نیازهای روانی و معنوی خود احساس کنند. مسئله نماز از نظر اسلام، داراي درجه اي از اهمیت و عظمت میباشد که در آثار اسلامی، معارف الهی و روایات و احادیث آمده است که فرزندان خود را چند سال قبل از تکلیف با این فریضۀ پرارزش الهی آشنا کنید و آنان را به تشویق و ترغیب در اتصال با این دریاي خروشان و رحمت حق قرار دهید. از اینرو خانواده نسبت به تربیت دینی فرزندان مسئولیت سنگینی دارد. فطرت کودک فطرتی توحیدی و الهی است و پدر و مادر موظف هستند زمینه ی شکوفایی و رشد این فطرت الهی را فراهم سازند.و نگذارند این ودیعه الهی دچار آفت زدگی شود.
مقاله کامل را در پیوست دریافت نمایید
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
