چکيده

بيان مسئله: مذهب تأمين کننده بسياري از شناخت‌هاي اجتماعي است که در تعريف خود، تفسير واقعيت و منبعي از جهت‌گيري‌ها براي رفتار مشارکت دارد پژوهش‌هاي تجربي حاکي از عدم هماهنگي يافته‌ها در خصوص رابطه بين جهت‌گيري مذهبي با استرس، اضطراب و افسردگي است هدف اصلي مطالعه بررسي رابطه بين جهت‌‌گيري مذهبي با استرس، اضطراب و افسردگي دائم و موقت است.

روش: جامعه آماري اين تحقيق افراد نمازگذار دائم و موقت شهرستان نقده بود که 120 نفر از اين افراد به صورت تصادفي و در دسترس (60 نفر نماز خوان دائمي و 60 نفر نماز خوان موقت) انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌هاي جهت‌گيري مذهبي و مقياسي (DASS) استرس اضطراب و افسردگي را تکميل کردند داده‌‌ها با استفاده از روش هاي آماري همبستگي پيرسون و t مستقل تجزيه و تحليل شدند و اعتبار آزمون با استفاده از روش آلفاي کرونباخ محاسبه شد.

يافته‌‌ها: بين جهت‌‌گيري مذهبي با استرس، اضطراب رابطه معنادار وجود دارد (5% > P) همچنين بين ميانگين افسردگي در نمازگذاران دائم و موقت تفاوت معنادار وجود دارد (5% > P).

بحث و نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد که تفاوت افسردگي در نمازگذاران دائم و موقت معنادار است. لذا به نظر مي‌رسد تقويت و دروني سازي ارزش‌هاي ديني و نماز منجر به گرايشي به نماز خواندن دائم و افزايش سطح سلامت روان شود.

مقاله کامل را در پیوست دریافت نمایید

این مطلب را به اشتراک بگذارید :