بسم الله الرحمن الرحیم

گزیده‌ای از دروس کتاب سکوی پرواز (مقطع دوره اول متوسطه)

نویسنده: سید محمدباقر ابطحی

درس سوم:
 دوپینگ الهی

سلام، عزیزان من، حالتان چطور است؟ الحمدلله، شکر خدا!

دوستان، با زیارت‌نامۀ امام حسین که آشنا هستید!؟

خوب، پس فراز زیر را با کلماتی که می‌بینید کامل کنید:

اشهد انّک قد... الصّلوة و... الزکوة و... بالمعروف و... عن المنکر.

بله؛ درست است؛

"اشهد انک قد اقمت الصلوة وآتیت الزکوة وامرت بالمعروف ونهیت عن المنکر".^[1]

یعنی شهادت می‌دهم که تو نماز را به‏پا داشتی و زکات را پرداخت کردی و به معروف امر نمودی و از منکر نهی کردی.

دوستان من، همان‌طور که می‌دانید عصر روز پنجشنبه، نهم محرم سال 61 هجری ‌قمری عمر سعد فرمان حمله به لشکر 72‏نفری امام حسین را صادر کرد. با بلند شدن صدای لشکر عمرسعد، حضرت زینب کبری به نزد امام رفت و عرضه داشت: برادر، اینک دشمن به خیمه‌ها نزدیک شده است. امام حسین به برادرش ابوالفضل فرمود: جانم به قربانت! برو و ببین که ‏اینها چه می‌خواهند. حضرت ابوالفضل به‏سرعت حرکت کرد و پیام امام را به دشمن رساند. عمر سعد در جواب گفت: اینک ازسوی امیر عبیدالله‏بن‌زیاد حکم تازه‌ای رسیده است که حسین یا باید بیعت کند، یا باید وارد جنگ شود. حضرت ابوالفضل به‏سوی امام بازگشت و سخن آنان را به عرض رسانید.

امام فرمود: به‏سوی آنان بازگرد و اگر توانستی امشب را مهلت بگیر و جنگ را به فردا موکول کن تا بتوانیم امشب را به نماز و مناجات با پروردگارمان بپردازیم؛ زیرا خدا می‌داند که من به نماز و قرائت قرآن و استغفار و مناجات با خدا بسیار علاقه دارم.

عمر سعد وقتی که پیغام امام را شنید، پس از کمی مشورت و البته با تردید با این درخواست موافقت کرد.^[2]

چنین شد که امام حسین در شب عاشورا به‏همراه یارانش، صحنه‌های باشکوهی از راز و نیاز آفریدند و با نیروی فوق‌العاده‌ای که یافتند، صبح روز بعد عاشورایی ساختند که تا امروز هم برای ما زنده مانده، روشنگر راه هدایتمان است.

خداوندا، به عظمت و حرمت خون پاک سیدالشهدا ما را دوستدار نماز و ارتباط با خود قرار ده.

آمین، یا رب‌العالمین.