■ تنها بیمارستان تخصصی زنان در سبزوار نمازخانه ندارد/ وعده‌هایی که محقق نشد
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، هر فردی در سبزوار روزی و روزگاری قطعا برای تولد فرزندش در این شهر به تنها بیمارستان تخصصی زنان این شهرستان که در سال 1369 به بهره‌برداری رسیده، پای خواهد گذاشت؛ بیمارستانی که امید به زندگی در آن جاری است و آینده‌سازان مملکت در آن به دنیا می‌آیند.
نگارنده هم از این قاعده مستثنی نبوده و حدود شش سال قبل برای تولد فرزندم به همراه همسرم به بیمارستان شهیدان مبینی شهرستان سبزوار قدم گذاشتم؛ بیمارستانی که نمازخانه آن ابتدا در طبقه اول بود و بعدا به زیرزمین کنار انبار منتقل شد و به گفته یکی از شهروندان اگر خانمی می‌خواست تنهایی در آنجا نماز بخواند، جرأت نمی‌کرد در آن ناحیه تاریک در زیرزمین کنار انباری، تنها قدم بگذارد.
وقتی آن زمان به رئیس وقت بیمارستان اعتراض کردم، در جوابم گفتند: به زودی بیمارستان در آن طرف خیابان ساخته می‌شود و در آنجا برای نمازخانه فکر شده است. بیمارستانی که بعدها پلی کلینیک تخصصی سبزوار نام گرفت و خبری از انتقال بیمارستان تخصصی به آنجا نشد.
چند وقت پیش دوباره به بیمارستان مراجعه داشتم، دکوراسیون بسیار شیک و مجلل طبقه اول با انعکاس عکس خودم روی کاشیهای زمین آن مشاهده کردم. وقتی از موقعیت نمازخانه پرسیدم یکی از پرسنل بیمارستان پاسخ داد، به زودی در آینده آنجا هم درست خواهد شد.
مجددا چند روز قبل پیگیر وعده‌ای شدم که داده بودند. با کمال تعجب یکی از مسئولان بیمارستان گفت، نمازخانه کلا حذف شده؛ در حال حاضر بیمارستان نمازخانه ندارد و طبقه پایین نیز در حال ساخت و تعمیر است.
یکی از اعضای هیات امنای بیمارستان در این باره به خبرنگار ما گفت: زمینی در کنار بیمارستان از طرف پدر شهیدان مبینی اهدا شده است که در آینده با ساخت مکان جدید نمازخانه هم خواهیم داشت! وعده ساخت این نمازخانه هم مثل همان وعده شش سال پیش بود.
برایم غیرقابل باور بود، یکی از مهمترین نقاط این بیمارستان که برای راز و نیاز با خدا بود، حذف شده باشد؛ گرچه در شأن بیمارستان پنج طبقه و دارای بیش از 100 پزشک، پرسنل و مریضهای آنجا نبود ولی وجودش در زیرزمین بیمارستان و در آن نقطه تاریک و کنار انباری بهتر از نبودنش بود؛ البته این تنها بیمارستانی نبود که نمازخانه‌اش در طبقه زیرزمین واقع شده بود، مشابه چنین وضعیتی را قبلا در مشهد هم دیده بودم.
افرادی که نخواستند اسمشان ذکر شود، در مصاحبه با خبرنگار ایکنا بیان کردند، بخشی از قسمت اداری بیمارستان به خارج از آنجا منتقل شده و مردم به جای بیمارستان می‌توانند به چند صد متر پایین‌ترمراجعه و از مسجد استفاده کنند. مسجدی که بیش از چند ساعت در شبانه روز باز نبود و مراجعه‌کنندگان به بیمارستان باید خودشان به فکر محلی برای اقامه نماز باشند.
نزدیک اذان ظهر به سراغ مسجد معرفی شده رفتم، اگر سبزوارشناس نباشی، قطعا هیچ وقت نمیتوانی تشخیص دهی پشت تابلوی هیئت انصارالحسین(ع) و پایگاه مقاومت بسیج، مسجدی قرار گرفته به متراژ تقریبا 15 مترمربع که کلیدش دست یکی از مغازهداران است و آنجا را در زمان اذان باز می‌کند.
مسجدی که بدون وضوخانه و بدون دسترسی به آب در حاشیه خیابان قرار دارد؛ از کلیددار مسجد وقتی سؤال می‌کنم؛ آیا از علوم پزشکی و بیمارستان برای نماز همین جا می‌آیند؟ تأیید کرده و با کمال صداقت بیان می‌کند: در 10 روز گذشته روحانی نداشتیم و کسی هم از مسئولان و پرسنل به جز چند نفر برای نماز نیامده‌اند.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا افزود: شما به گوش مسئولان و پرسنل بیمارستان برسانید بیایند؛ ما اینجا هستیم و روحانی مسجد هم برای اقامه نماز می‌آید.
وقتی از نیروهای خدماتی بیمارستان سؤال می‌کنم، پرستاران و پرسنل این بیمارستان کجا نماز می‌خوانند؛ پاسخ می‌دهد: چاره‌ای نداریم! عده‌ای با خودشان مهری دارند و در اطاقی یا زمین پاکی اگر گیرشان بیاید نماز می‌خوانند؛ مردم هم که خودشان می‌دانند.
دلم گرفته است از این همه ادعای مسلمانی بعضی مسئولان و دریغ از یک ذره خدمت‌رسانی برای دین و ایمان مردم، میلیاردها تومان صرف دکور و میز و صندلی و ظواهر می‌شود ولی از اختصاص چند متر زمین برای انجام واجبات دینی و راز و نیاز با خدای متعال غافل هستیم در حالی که کشورهای غیرمسلمان به دنبال ایجاد معنویت و آرامش در بیمارستان برای مریض هستند و ما در حال دورشدن از معنویت هستیم.
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
