به نام خداوند جان و خرد
“الصَّلَاهُ مِعْرَاجُ المُؤْمِن”
روز جمعه است مسلمانان ستمدیده افغانستان در شهر قندوز دسته دسته وارد مسجد می‌شوند تا بر وفق آیه شریفه « الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاهَ» (حج، ۴۱) نماز به قصد تقرب به درگاه خداوند اقامه کنند و اسباب نزول برکات الهی را فراهم آورند و با روشن کردن خورشید ذکر خداوند در جان‌های مطهر خود، به راز و نیاز با معبود بپردازند. مردان سالخورده، جوانان و نوجوانان با سینه‌ای مالامال از عشق پروردگار با لبانی مترنم به ذکر خالق یکتا و ضمیری پر فروغ از نور توحید در صفوف منظم نماز در کنار هم مستقر می شوند.
خطیب از مبدا و معاد و راه‌های بندگی و عبادت سخن به میان می‌آورد.
یاد دنیا و جاذبه‌های دنیوی کمرنگ می‌شود و قلب‌ها و مغزها روشن و سرشار از اندیشه تقرب به درگاه معبود بی‌همتا می‌گردد. زمزمه استغفار نفس‌ها را آسمانی می‌کند و فرشتگان را در محیط مسجد به هم‌خوانی در حلقه ذکر عباد الصالحین فرا می‌خواند. گویی در و دیوار مسجد سید آباد قندوز همراه با نمازگزاران راکع و ساجد و فرشتگان به تهلیل و تسبیح و تکبیر روی می‌آورند. فاصله آسمان و زمین کم می‌شود و جلوه‌های رنگارنگ دنیای فانی در فضای ذکر مقربان حضرت دوست رنگ می‌بازد و ملک و ملکوت به هم می‌پیوندد. افلاک از روشنایی مشعشع خاک به وجد می‌آیند. در غرّه ربیع الاول؛ ماه میلاد رسول مهربانی و پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله و فرزند برومندش امام صادق علیه‌السلام رایحه هم‌گرایی و اتحاد مسلمین بر عظمت و زیبایی زمان و مکان می‌افزاید.
عشق به خداوند و ترنم ذکر الهی صبغه‌ای از شادی اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام به خود می‌گیرد.
امام جمعه در محراب ندای قد قامت وصال را سر می‌دهد.
سینه‌ها لبریز از حس مقدس پیوستن به کمال مطلق و سرسپردن به رضای باری تعالی است.
روح های مومنان از خاک‌دان به سمت معراج پر می‌کشند و آوای حمد و توحید، فرشتگان و نمازگزاران را به وجد می‌آورد. آسمان با شگفتی و تحسین بر زمین مسجد سید آباد غبطه می‌خورد.
همه می‌دانند مسجد خانه خداست و خانه خدا امن است و جان و مال و عِرض مسلمین در خانه خدا قداست دارد و کسی چه مشرک و چه مسلمان حق تعرّض و تعدّی به دیگری ندارد.
در چنین هنگامه‌ای یکی از تبار «أَلَدُّ الخِصامِ» * و عمله‌ی استعمار و استکبار جهانی و جرثومه جهل و شرارت بمب بر بدن می‌بندد و خود را در میان مسلمانان مقرّب و عابد و ساجد و راکع، آن هم در خانه خدا منفجر می‌کند و راهی جهنم می‌شود و بیش از یکصد و پنجاه بنده پاک‌باخته و دل‌داده را رهسپار معراج می‌کند و درد سنگینی را بر دردهای جهان اسلام می‌افزاید. او نمی‌فهمد که مسلمان‌کشی حربه‌ی شیطان بزرگ است. او نمی‌فهمد که عروسک نگون‌بخت دست استعمار است. او نمی‌داند که مسلمانان از هر مذهب، بخشی از امت واحده هستند و خداوند حکم فرموده است: « إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّهً واحِدَهً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ » (انبیاء، ۹۲)
او درک نمی کند که استعمار چند قرن است که بر طبل «تفرقه بیفکن و حکومت کن» می‌کوبد و با وساوس و دسایس، مسلمانان را به جان هم می‌اندازد. او شعور فهم این حقیقت را ندارد که مسلمانان همه بر مبنای قرآن و سنت پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله برادرند و باید در برابر کفر جهانی مثل ید واحده و بنیان مرصوص بایستند و با الهام از اندیشه‌های مصلحان دینی از سید جمال الدین اسدآبادی و شیخ محمد عبده و کواکبی و حسن البناء و سید قطب گرفته تا آخوند خراسانی و میرزای نائینی و مدرس و کاشف الغطاء و سید محسن حکیم و مطهری و امام خمینی و امام خامنه‌ای باید تمدن اسلامی را بسازند و جهان را از شر مادی‌گرایی نجات دهند و درهای اخلاق محمدی صلی‌الله‌علیه‌وآله و فضائل انسانی را به روی بشریت بگشایند و درخت توحید را به جای بوته‌های خار شرک بنشایند و عشق و مهربانی و یکتاپرستی را به جهانیان یادآور شوند.
دردا و دریغا که داعشیان خرد را فراموش کرده‌اند و با جهل و تعصب، شیعه و سنی را به خاک و خون می‌کشند و اسباب خشم خداوند رحمان را فراهم می‌آورند.
راستی به آنان باید گفت: « فَأَیْنَ تَذْهَبُون » (تکویر، ۲۶)
ستاد اقامه نماز این جنایت هولناک مزدوران آمریکا را محکوم می کند و برای بیش از یکصد و پنجاه شهید این انفجار آرزوی علو درجات دارد واز درگاه خداوند متعال شفای بیش از ۲۰۰ تن از مجروحان مظلوم و بی گناه را خواستار است
دکتر سید احمد زرهانی
قائم مقام ستاد اقامه نماز کشور
*
آیه: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللَّهَ عَلَىٰ مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (آیه ۲۰۴ سوره بقره)
معنی: و از مردم کس هست که تو را از گفتار دلفریب خود به شگفت آرد (تا از دروغ به متاع دنیا رسد) و خدا را به راستی نیّت خود گواه گیرد حال آنکه این کس بدترین دشمن (اسلام) است.
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
