خبرگزاری شبستان- سرویس قرآن و معارف: "روايات و نقل هاي تاريخي در تبیین جايگاه و اهميت نماز در سيره معصومين عليهم السلام فراوان است و  به دليل گستردگي آنها تنها به تعداد معدودي اشاره مي نمائيم. حضرت رسول صل الله عليه و آله چنان به نماز علاقه داشت كه مي فرمود:"من هرگز از نماز سير نمي شوم" و در جايي ديگر مي فرمود: "همانا خداوند روشني چشم مرا در نماز قرار داد و نماز را محبوب من نمود." آن حضرت هنگامي كه به نماز مي ايستاد چنان بي حركت مي شد كه گويا جامه اي پهن شده بر روي زمين بود. و با اين كه بي گناه بود اما از خوف خداوند چنان در نماز مي گريست كه جانمازش خيس مي شد.  رسول خدا (ص ) آنقدر به نماز مي ايستاد تا پاهايش متورم مي شد. به آن حضرت گفتند: اي رسول خدا! مگر خدا گناهان گذشته وآينده تو را نيامرزيده است؟ فرمود: آيا نبايد خداي را بر آنچه انعام فرموده و ما را بدان آزمود سپاسگزار باشم؟"

یکی از اشتیاق های مؤمنین این است که بدانند ائمه معصومین علیهم السلام چگونه نماز می خواندند، حالات آن ها در مناجات با پروردگار چگونه بود؟ این اشتیاق هم از آن روست که مؤمنین، نماز معصومین را طراز و میزان و عیار نماز خودشان قرار می دهند و می دانند هرچقدر نمازهایشان شبیه به نماز معصومین باشد به حقیقت نماز نزدیک تر خواهند شد. آنچه در ادامه می آید پاسخ کارشناس مرکز تخصصی نماز به این پرسش است که در ادامه می آید.  

کیفیت نماز رسول خدا (ص) چگونه بود؟

روايات و نقل هاي تاريخي در تبیین جايگاه و اهميت نماز در سيره معصومين عليهم السلام فراوان است و  به دليل گستردگي آنها تنها به تعداد معدودي اشاره مي نمائيم.

حضرت رسول صل الله عليه و آله چنان به نماز علاقه داشت كه مي فرمود:"من هرگز از نماز سير نمي شوم" و در جايي ديگر مي فرمود: "همانا خداوند روشني چشم مرا در نماز قرار داد و نماز را محبوب من نمود." آن حضرت هنگامي كه به نماز مي ايستاد چنان بي حركت مي شد كه گويا جامه اي پهن شده بر روي زمين بود. و با اين كه بي گناه بود اما از خوف خداوند چنان در نماز مي گريست كه جانمازش خيس مي شد.  رسول خدا (ص ) آنقدر به نماز مي ايستاد تا پاهايش متورم مي شد. به آن حضرت گفتند: اي رسول خدا! مگر خدا گناهان گذشته وآينده تو را نيامرزيده است؟ فرمود: آيا نبايد خداي را بر آنچه انعام فرموده و ما را بدان آزمود سپاسگزار باشم؟

اميرالمومنين علي (ع) در محراب نماز

در حالات حضرت علي عليه السلام به هنگام نماز چنين نقل كرده اند كه چون وقت نماز فرا مي رسيد، علي (ع) به خود مي پيچيد و مي لرزيد، به او مي گفتند: اي اميرالمؤمنين ! تو را چه شده است؟ مي فرمود: وقت اداي امانتي شده است كه خداوند آن را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه كرده و آنها از قبول آن ابا كردند و از آن بيمناك شدند.

حضرت فاطمه زهرا (س) عليها و محراب نماز

حضرت زهرا سلام الله عليها مانند پدر گرامي شان آنقدر به نماز مي ايستاد كه پاهايش ورم مي كرد. پيامبر خدا  صل الله عليه و آله در وصف عبادت آن حضرت فرموده است: و اما دخترم فاطمه (س ) سرور زنان عالم از اولين و آخرينشان است، تا اينكه فرمود: هرگاه او در محرابش در برابر پروردگار خويش به نماز مي ايستد، نورش براي فرشتگان آسمان آن چنان مي درخشد كه مانند ستارگان براي اهل زمين مي درخشد. آن گاه خداوند عزوجل به فرشتگانش مي فرمايد: اي فرشتگانم! به كنيزم و سرور كنيزم فاطمه (س ) بنگريد كه در برابرم ايستاده است و از ترس من، بدنش مي لرزد و با تمام وجودش به عبادتم برخاسته است. من شما را گواه مي گيرم كه شيعيانش را از دوزخ در امان دارم.

آداب و کیفیت نماز امام حسن (ع)

آن حضرت به هنگام نماز، بهترين جامه اش را مي پوشيد. وقتي از او سوال مي كردند چرا بهترين لباس هاي خود را براي نماز پوشيده مي فرمود: "إِنَّ اللَّهَ جَمِيلٌ يُحِبُّ الْجَمَالَ / خدا زيباست و زيبايي را دوست دارد"سپس به اين آيه قرآن كريم استناد مي فرمود كه:" خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ/ زينت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود برداريد!" ^[1]و هنگامي كه به نماز مي ايستاد تن مباركش مي لرزيد.

امام حسين (ع) و نماز ظهر حماسه عاشورا

امام حسين عليه السلام عصر نهم ماه محرم امام حسين (ع ) به برادرش عباس فرمود: "اگر بتواني لشكر دشمن را از جنگ منصرف كني، چنين كن تا مگر امشب به درگاه پروردگارمان نماز بخوانيم، زيرا او مي داند كه من نماز و تلاوت قرآن را دوست دارم." و فرداي آن روز در بدترين شرايط جنگ ظهر عاشورا هنگامي كه ابوثمامه صيداوي وقت نماز رابه امام حسين (ع ) تذكر داد، امام در حق او بهترين دعا را كرد و فرمود:« نماز را به يادآوردي، خداوند تو را از نمازگزاران يادآور قرار دهد»^[2]سپس به اقامه نماز پرداختند.

نماز امام سجاد عليه السلام، معصومی که بسیار سجده می کرد

امام چهارم شيعيان در شبانه روز هزار ركعت نماز مي خواند و هنگامي كه به نماز مي ايستاد، رنگ صورتش تغيير مي كرد و همانند بنده ذليل، در برابر خدا مي ايستاد، و از ترس مي لرزيد و نمازش هميشه نماز وداع بود؛ آن چنان كه گويي بعد از آن نمازي نخواهد خواند.

روزي در حالي كه مشغول نماز بود عبا از شانه مبارك ايشان افتاد، ولي حضرت توجهي نكرد، وقتي از نماز فارغ شد يكي از اصحاب عرض كرد: عباي شما از شانه تان افتاد و شما بدون توجه نماز خود را دنبال كرديد، آن حضرت فرمود: واي بر تو! مي داني در برابر چه كسي ايستاده بودم؟ چنين فكري مرا از توجه به عبا منصرف ساخته بود.

امام صادق (ع)، معبود را در برابر می دید

آن حضرت هنگامي كه به نماز مي ايستاد، رنگ صورتش گاهي قرمز و گاهي زرد مي شد و چنان نماز مي گذارد مثل اين كه با كسي كه با چشم او را مي بيند مناجات مي كرد.

این مطلب را به اشتراک بگذارید :