منبع

بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم ؛ ج‏1 ؛ ص526

سند

حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا الْقَاسِمُ بْنُ الرَّبِيعِ الوَرَّاقُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ صَبَّاحٍ الْمَدَائِنِيِّ عَنِ الْمُفَضَّلِ‏ أَنَّهُ كَتَبَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَجَاءَهُ هَذَا الْجَوَابُ ......

متن

مَنْ‏ صَلَّى‏ وَ زَكَّى‏ وَ حَجَّ وَ اعْتَمَرَ فَعَلَ ذَلِكَ كُلَّهُ بِغَيْرِ مَعْرِفَةِ مَنِ افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ طَاعَتَهُ لَمْ يَقْبَلْ مِنْهُ شَيْئاً مِنْ ذَلِكَ وَ لَمْ يُصَلِّ وَ لَمْ يَصُمْ وَ لَمْ يُزَكِّ وَ لَمْ يَحُجَّ وَ لَمْ يَعْتَمِرْ وَ لَمْ يَغْتَسِلْ مِنَ الْجَنَابَةِ وَ لَمْ يَتَطَهَّرْ وَ لَمْ يُحَرِّمْ لِلَّهِ حَرَاماً وَ لَمْ يُحَلِّلْ لِلَّهِ حَلَالًا لَيْسَ لَهُ صَلَاةٌ وَ إِنْ رَكَعَ وَ سَجَد

ترجمه

کسی که بدون معرفت کسی که خداوند اطاعتش را واجب نموده (معصومین ) نماز بگذارد وروزه وزکات وحج انجام دهد هیچ کدام از اعمال او پذیرفته نمی شود وگویا این شخص اصلا نماز وروزه و زکات وحج وعمره و غسل وطهارت نداشته وحرام خدا را حرام وحلال خدا را حلال ندانسته است برای او هیچ نمازی نیست هر چند درظاهرسجده کرده است

نکته ها وپیامها

هر عملی بدون شناخت معصومین مقبول نیست (لم یقبل )

منظور از شناخت اطاعت از آنها مثل اطاعت از خداست نه شناخت نسب آنها (افترض الله علیه طاعته )

نماز وروزه و حج وعبادات ظاهری بدون معرفت معصومین ع زحمتی بیهوده است ( لیس له صلاه وان رکع و سجد )

توضیحات

: شرط پذیرش عمل از منظر قرآن تقوی است و تقوی عبارت است از انجام واجبات وترک محرمات و هر کس از از اهلبیت اطاعت نکند مرتکب بزرگترین حرام شده وقطعا از دایره تقوی خارج شده است پس اعمال او پذیرفته نمی شود

-در مکتب معصومین یک بدیهی است که اطاعت از اهلبیت عین اطاعت از خداوند ونافرمانی آنها نافرمانی خداست که به عنوان نمونه درزیارت جامعه بدان اشاره شده است: هرکس از شما اطاعت کند از خداونداطاعت کرده است [4] ((من لا يحضره الفقيه ؛ ج‏2 ؛ ص617مَنْ أَطَاعَكُمْ‏ فَقَدْ أَطاعَ‏ اللَّهَ‏ وَ مَنْ عَصَاكُمْ فَقَدْ عَصَى اللَّهَ))

 وصرف ادعای محبت بدون اطاعت ارزش ندارد که امام صادق فرمودند :محال است کسی ادعای محبت کند ونافرمانی هم بکند [5]  (( الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص489أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقَ ع يَقُولُ‏ مَا أَحَبَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ عَصَاهُ))

شخص وقتی به کسی شدت علاقه داشته باشد تابع محض او می شودوگرنه در دوستی اوباید شک کرد حال هرکس پیروی از اهلبیت نکند دردوستی خود صادق نیست چرا که حقیقت طراط مستقیم فقط راه اهلبیت علیهم السلام السلام است که روایات فراوان بر آن دلالت می کند[6]  (( شواهد التنزيل لقواعد التفضيل ؛ ج‏1 ؛ ص85 زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ، عَنْ أَبِيهِ‏ فِي قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى‏ صِراطَ الَّذِينَ‏ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ‏ قَالَ: النَّبِيُ‏ وَ مَنْ مَعَهُ وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ شِيعَتُهُ.

تفسير فرات الكوفي ؛ ؛ ص52 قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ [فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ‏ دِينَ اللَّهِ الَّذِي نَزَلَ بِهِ جَبْرَئِيلُ ع عَلَى مُحَمَّدٍ ص‏] صِراطَ الَّذِينَ‏ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّالِّينَ‏ قَالَ شِيعَةِ عَلِيٍّ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ بِوَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع لَمْ تَغْضَبْ عَلَيْهِمْ وَ لَمْ يَضِلُّوا.))

 پس اینکه شخص روزی ده بار بگوید صراط الذین انعمت علیهم وراه غیر معصوم را اراده کند یا راه معصوم را اراده کند بدیهی است که درقبولی وترفیع نماز یا عدم پذیرش آن موثراست