■ با توجه به آيه 101 سوره نساء«... فليس عليکم جناح أن تقصروا من الصلوه ان خفتم أن يفتنکم الذين کفروا...» آيا حکم اين نيست که در سفر، در صورت ترس از آسيب کفار(دشمن) مي توان نماز را شکسته خواند؟ و در آيه 103 سوره نساء«... فاذا اطماننتم فاقيموا الصلوه...» آيا منظور اين نيست که پس از اينکه در سفر و از خوف دشمن نماز را شکسته خوانديد، پس از اينکه رفع خطر شد، نماز را کامل بخوانيد؟ خواهشمندم اين مسئله را برايم تبيين کنيد.
از مجموع آيات ياد شده استفاده مى‌شود كه شكسته خواندن نماز در سفر مبتنى و معلق بر خوف از دشمن نيست، زيرا اولاً: ابتداى آيه دارد كه: (وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِى الاَْرْضِ...). اين قسمت آيه صورت مسافرت‌هاى عادى و معمولى را در نظر دارد نه فقط صورت خوف را. بع ...
