■ برای به جا آوردن نمازی که از وقت آن گذشته است می بایست آن را با صدای بلند (جهر) خواند یا با صدای آهسته؟ به عنوان مثال: اگر نماز صبحی را که از وقت آن گذشته است و بخواهید قضای آن را مثلاً در ظهر به جا آورید، آیا باید آن قضای نماز صبح را با صدای بلند خواند (همانند وقت اداء) یا با صدای آهسته؟
پاسخ: حکم و دستور خواندن نمازهای قضا مانند نمازهای ادا است؛ یعنی اگر نماز صبح از کسی قضا شد، هر وقت خواست آن را به جا آورد، باید مانند هنگام ادا به جا آورد. لذا ادا و قضا از این جهت (جهر و اخفات، با هم تفاوتی ندارند.[1]
در این جا نظر شما را به استفتا از حضرت آیت الله خامنه ای در این مسئله جلب می کنیم:
س. اگر شخص بخواهد علاوه بر هفده رکعت نماز واجب روزانه، هفده رکعت نماز قضاء احتیاطى هم بخواند، آیا قرائت دو رکعت اول و دوم نمازهاى صبح و مغرب و عشاء را باید بلند بخواند یا آهسته؟
ج. در وجوب جهر و اخفات در نمازهاى واجب فرقى بین نماز اداء و قضا وجود ندارد، هر چند نماز قضا احتیاطى باشد.[2]
[1] منتهى المطلب فی تحقیق المذهب، ج 5، ص 89، چاپ جدید، "حکم القضاء حکم الأداء فی الجهر و الإخفات بلا خلاف عندنا، سواء کان القضاء مفعولا فی نهار أو لیل".
[2] توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 608. س 461.
■ وظایف امام جماعت نسبت به نمازگزاران چیست؟
در پاسخ به بعضی از وظایف امام جماعت اشاره میکنیم:
1.اقامۀ نماز به صورت مختصر
به یقین ثواب نماز جماعت با مستحبات حداقل و جمعیت بیشتر، بیشتر است از نماز با مستحبات حداکثر و جمعیت کمتر. به تجربه دیده‌ایم که یکی از چیزهایی که مردم را از مسجد گریزان می ...
■ نماز واجبی را که به صورت فرادی خوانده ام آیا می توانم به جماعت تکرار کنم، آیا باید قصد واجب کنم یا مستحب؟
فقهای معاصر در این زمینه فرموده اند: "وقتى که جماعت برپا مىشود، مستحب است کسى که نمازش را فرادى خوانده دوباره با جماعت بخواند. و اگر بعد بفهمد که نماز اولش باطل بوده، نماز دوم او کافى است."[1] بنا بر این کسی که نمازش را فرادى خوانده می تواند دو باره ...
■ در قرآن مى فرمايد: «نماز جز بر خاشعان سنگين است» 1، چه كنيم خاشع باشيم تا نماز بر ما سنگين نباشد؟
آيت الله جوادى آملى در تفسير تسنيم در ذيل آيات 45 و 46 از سوره بقره مىنويسد:
«قرآن كريم در آيه 46 به منشأ خشوع خاشعان اشاره كرده، مىفرمايد: ياد مرگ و قيامت، همه توان انسان را گرفته، قلب او را مىلرزاند و وى را خاشع مىسازد; زيرا همه غرورها و "من و ما" ...
