■ شُکر
اصطلاحی دینی و اخلاقی، به معنای قدردانی کردن از خدا.
شکر در لغت به معنای شناخت نعمت و سپاسگزاری از منعم است ( فراهیدی،ج5،ص292؛ ابن منظور،ص170) . جوهری(ص 557) شکر و ثنای الهی را انجام دادن اعمال نیک در برابر منعِم دانسته است. نیز آن را با است