نمازِ سلیقه ای

یکی از اصحاب امام صادق (علیه السلام)  فرمود: من در کنار امام (علیه السلام)  بودم و شروع کردن از تعریف کردن از یکی از اطرافیان خودم و از او تعریف کردیم و امام (علیه السلام) فرمودند: نمازش چگونه است؟

این یعنی ملاک انسان خوب بودن نماز انسان است.

یکی دیگر از اصحاب امام صادق (علیه السلام) میگوید که به امام (علیه السلام) گفتم: همسایه ای دارم که نماز میخواند و به حج میرود و خوب عبادت میکند. امام (علیه السلام) فرمودند: عقلش چگونه است؟ عرض کردم: آن عقل درست را ندارد و امام (علیه السلام) فرمودند: با آن اعمال درجاتش بالا نمیرود.

نتیجه این دو روایت در حدیثی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است که فرمودند: اگر کسی را پر نماز و روزه دیدید بنگرید که عاقلانه عبادت میکند یا خیر؟

نتیجه ای که ما می‌گیریم که ارزش انسان به نماز است و ارزش نماز به پشتوانه عقلی است و در اسلام بالاترین عبادت تفکر است و بالاترین هنر مربیان دینی باید این باشد که خودشان و دیگران را وادار به تفکر کنند زیرا ثمره تفکر، رشد است.

گاهی پنجاه سال از زندگی‌اش میگذرد ولی یک نمازش پذیرفته نمی‌شود.

دشمنان امام حسین (علیه السلام) هم نماز می‌خواندند. آیا ما نمازی میخوانیم که با سلیقه خودمان است؟ یا نمازی که خداوند از ما خواسته است؟

حجت الاسلام علی زارعی