خرمای حرامی که مرا محروم کرد

يكى از بزرگان می گوید: من حال عجيبى پيدا كرده بودم که دیگر حال نماز شب و نماز اوّل وقت خواندن را نداشتم و همچنين از خواندن نماز و رابطه با خدا لذّت نمى بردم لذا تعجب مى كردم كه چرا چنين هستم ؟ هرچه گريه و زارى و التماس مى كردم باز به جايى نمى رسيدم تا سرانجام شبى در عالَم رؤ يا به من گفتند: «كسى كه خرماى حرام بخورد، معلوم است كه ديگر عبادت را دوست نخواهد داشت و از آن لذتى نمى برد!».

وى مى گويد: وقتى از خواب بيدار شدم جريان خريدن خرما را به ياد آوردم كه وقتى خرما را گرفتم ، ديدم يكى از آن خرماها رسيده نيست لذا بدون اجازه صاحب مغازه ، آن خرما را برداشتم و روى خرماهايش گذاشتم و به عوض آن ، يك خرماى خوب برداشتم و آن را خوردم ، و لذا مطمئن شدم كه همان يك خرماى حرام ، بر روى حالات معنوى من اثر نهاده و ديگر از خواندن نماز و رابطه با خدا، لذتى نمى برم .

تربيت فرزند از نظر اسلام ، آيت الله مظاهرى ، ص 72 (با اندكى تصرف ).