حدیث؛ سخت ترین نماز برای منافقان

امام صادق علیه السلام فرمودند:

 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ صَلَّى‏ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله الْفَجْرَ فَأَقْبَلُ بِوَجْهِهِ عَلَى أَصْحَابِهِ فَسَأَلَ عَنْ أُنَاسٍ يُسَمِّيهِمْ بِأَسْمَائِهِمْ فَقَالَ هَلْ حَضَرُوا الصَّلَاةَ فَقَالُوا لَا يَا رَسُولَ اللَّهِ- فَقَالَ أَ غُيَّبٌ هُمْ قَالُوا لَا فَقَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ صَلَاةٍ أَشَدَّ عَلَى الْمُنَافِقِينَ مِنْ هَذِهِ الصَّلَاةِ وَ الْعِشَاءِ وَ لَوْ عَلِمُوا أَيُّ فَضْلٍ فِيهِمَا لَأَتَوْهُمَا وَ لَوْ حَبْواً.

ترجمه

امام صادق علیه السلام فرمودند:

 روزى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نماز صبح را بجا آورد و چون از نماز فارغ شد رو به اصحاب خويش کردند
  و از آنان درباره  عدّه ای را كه يك يك نامشان را مى‏برد سؤال پرسید كه آيا اين افراد برای نماز حاضر شده ‏اند؟
گفتند: نه يا رسول اللَّه،
آن حضرت فرمود: آيا ايشان غايب‏اند و در شهر حضور ندارند؟
عرض كردند: نه يا رسول اللَّه،
آن حضرت فرمود: آگاه باشيد و بدانيد كه هيچ نمازى بر منافقان سنگين‏تر و سخت‏تر از اين نماز (نماز صبح) و نماز عشاء نيست،
و اگر مردم ميدانستند چه فضيلتى در اين دو نماز است حتما در اين دو نماز شركت ميكردند هر چند با كشيدن خود بر روى دست‏ها و زانوان يا روى شكم (همچنان كه كودكان خردسال راه مى‏روند) باشد.

من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص۳۷۷