زمزمه عاشقانه

زمزمه عاشقانه

به نام آن که غواصان عشق را یاری نمود تا در دریای محبت، مروارید سعادت را پیدا کنند. به نام آن که انسان را از خاک آفرید، سپس او را به فضیلت عقل و مزیت سخن گفتن بر سایر موجودات برتری بخشید و قدرت داد تا قلم در دست گیرد و سپاس و ستایش او را به زبان آورد. اینک با اندک بضاعت معنوی خویش از درگاه حکیمانه­اش مسئلت دارم و دستان نیازمند و مددجوی خود را به امید کرمش با قلم آشنا می­کنم و چند سطری را هد ...

به نام آن که غواصان عشق را یاری نمود تا در دریای محبت، مروارید سعادت را پیدا کنند. به نام آن که انسان را از خاک آفرید، سپس او را به فضیلت عقل و مزیت سخن گفتن بر سایر موجودات برتری بخشید و قدرت داد تا قلم در دست گیرد و سپاس و ستایش او را به زبان آورد. اینک با اندک بضاعت معنوی خویش از درگاه حکیمانه­اش مسئلت دارم و دستان نیازمند و مددجوی خود را به امید کرمش با قلم آشنا می­کنم و چند سطری را هدیه و رهاورد این سفر روحانی می­نمایم تا چه قبول افتد  و که در نظر آید.

نماز روزنه­ای است به خلوت خورشید و پنجره­ای است به خلوت نور و امید، نماز سفری است از صحرای سرد و سراب به سرزمین آب و آفتاب، نماز پرواز بی­نهایت کوچک است به سوی بی­نهایت بزرگ.

روح پرستش در انسان فطری است و عبادت جاذبه­ی درونی انسان است به سوی معبودی توانا و خالقی بی­همتا. نیایش یکی از اساسی­ترین ارکان حیات بشری است و در اسلام عالیترین و شکوهمندترین مظهر نیایش نماز است. نماز، بزرگترین  محکم­ترین پایگاه معنوی انسان است و آن چه غفلت را برطرف، عمل را صالح و انسان را تربیت می­کند، یاد خداست.

حیات طیبه­ی انسان درسایه­ی حاکمیت دین خدا وقتی حاصل می­شود که انسان دل خود را به یاد خدا زنده نگه­دارد و شعله­ی عشق به معبود را در خود برافروزد.

نماز آئینه­ ی تمام­ نمای عشق به معبود در منشور آفرینش است. انسان سراپا نیاز رو به سوی بی نیاز کرده و با خضوع و خشوع نسبت به معبودش جان تازه می­گیرد و با تعظیم در برابر او جسم و روح خویش را تسلیم اراده ­ی پروردگار می­کند تا وجودش سرشار از معرفت و روشنی گردد.

نماز وسیله ­ای برای زمزمه­ ی عاشقانه با معشوق است و اگر کسی بخواهد زمینه ­های ارتباط با حق، دین و دین­باوری را تقویت کند باید در جهت فرهنگ نماز کوشا باشد تا این ریسمان محکم الهی را استحکام بخشد و مسیر عروج آدمی را فراهم سازد.

در کاروان عشق و عرفان و عبادت، سفری طولانی در پیش داریم تا به مقصد نهایی که همان شناخت معبود و عشق جاویدان به اوست، دست یابیم.

به هنگام حمد و ستایش تو و سلام و درود فرستادن بر پیامبر و بندگان صالحت در نماز، جسم و روحم مامن آسایش و آرامش و پایگاه نور و معنویت می­شود تا غبار گناهان از آسمان دلم پاک شود.

از آن چه در سینه داشتم، مرکب ساختم و از آن چه در دستانم بود قلم ساختم تا هر چه در این سطور به تصویر کشیده ­ام، ان­شاء­الله مصداق "مخلصین له الدین" گردد .

                                                                      "والسلام علی من اتبع الهدی"