نماز بهترین استاد اخلاق و عرفان

يک نفر مي گفت: من چطوري سير و سلوک کنم؟ گفتم: آدم حسابي ها که مي گويند فقط نماز بخوان، همان نماز درستت مي کند. گفت: چطوري؟ من استاد اخلاق مي خواهم. گفتم: هر اذاني يک صدا زدن خصوصيست براي کندن تو از يک وضع بد، لحظه ي فرصت طلايي را از دست نده، مربّي تو خداست. هر لحظه اذان گفتند يعني تو در يک حالتي هستي که اگر الان بلند بشوي به نماز، تکبر یا حسادتت یا ... از بين مي رود. خداوند لحظات قبل از نماز تو را برايت طراحي مي کند. براي مغازه دار، مشتري مي فرستد، مي گويد با فروشنده بحث کن. بعد صدا مي زند: ملائکه من وسط حرف هايش اذان بگوييد، اگر بلند شد خيلي نوراني خواهد شد. بدبخت ول نمي‌کند برود نماز بخواند، سياه باقي مي ماند. فقط کافيست شما سرِ اذان تا آنجايي که ممکن است ول کنيد پا شويد نماز بخوانيد، يکي يکي بدي هاي وجودتان از بين مي رود. نبين اذان براي همه است. اذان دعوت نامه خصوصي براي توست!

 شما استاد اخلاق مي خواهي؟ نماز، استاد رساندن انسان به سوي خداست. نماز زنده است، با شعوراست، متحرّک و فعّال است، بصير و آگاه است. نماز هر کسي متناسب با نماز خوانش کاري مي کند. نماز، يک فعاليت مرده ي بي روح عمومي نيست که همه با هم آن را انجام بدهند. من اگر حبّ مقام دارم، نمازم حبّ مقامم را برطرف مي کند؛ اگر حبّ مال دارم، حبّ مالم را برطرف مي کند؛ اگر حبّ شهوت دارم، حبّ شهوتم را برطرف مي کند؛ اگر تکبّر دارم تکبّرم را زائل مي کند.

منبع: کتاب منبر و محراب استاد پناهیان