خاطرات من و عبد الله بن حسن علیه السلام

امسال توی هیئت حاج آقا به بچه ها پیشنهاد داد که یک انشا بنویسند با موضوع گفتگو با عبد الله بن حسن علیه السلام و هر سئوالی دارند از ایشان بپرسند و بر اساس واقعیت هایی که در قرآن و زندگی امامان علیهم السلام هست جواب آن را از زبان عبدالله بن حسن بدهند من هم تصمیم گرفتم یکی از مهمترین سئوالاتم را از عبد الله بن حسن بپرسم ...

بعد از کلی فکر به یک سئوال قشنگ رسیدم پیش خودم گفتم اولین فرصتی که عبد الله بن حسن را دیدم ازشون می پرسم

معمولا بعد از هیئت ایشان را می دیدم امشب وقتی دیدم سلام کردم و با یک لبخند خوشگل جوابم را داد

گفتم: درسته ما آن روز که امام حسین علیه السلام تنها مانده بود و همه یارانش رفته بودند حتی حضرت عباس علیه السلام هم شهید شده بود ما نبودیم و امام این جمله "کیست مرا یاری کند" را تکرار می کرد و آن روز شما به کمک عمویتان رفتید ... من هم دوست داشتم آن روز باشم اما نبودم ولی شنیدم  میگن امام حسین علیه السلام فقط برای آن روز نفرمود کمک کنید بلکه برای همه روزها بود حالا سئوال من اینست که امروز من چطوری می تونم به امام حسین علیه السلام کمک کنم و جزء یارانش باشم ؟

عبدالله بن حسن با لبخند ملیحی که روی لبش بود سرش را بالا آورد گفت: آقا محمد اگر واقعا دلت با عمویم هست شک نکن که حتما با امام حسین علیه السلام آن روز بودی و کمکش کردی و توی ثواب آن روز امام حسین و یارانش شریک شدی . توی جنگ صفین یک کسی اومد پیش پدربزرگم امیرالمومنین علیه السلام و گفت کاش برادرم هم اینجا بود و به شما کمک می کرد امام علی علیه السلام پرسیدند آیا دل برادرت با ما هست ؟ گفت بله شما را خیلی دوست داره و دلش با شما هست امام علی فرمودند: برادر تو و هرکسی که تا روز قیامت دلش با ما باشد در ثواب جنگ  صفین شریک است.

بله آقا محمد شما هم که دلت با امام حسینه حتما به امام کمک کردی اما کاری که امروز باید انجام بدی اینه که ببینی امام حسین چه کارهایی را انجام داد تو هم انجام بدی یکی از کارهایی که عموم خیلی دوست داشت و حتی یک شب هم از دشمنان  مهلت گرفت تا شده یک شب هم بیشتر آن را انجام بده نماز بود . عمو جانم عاشق نماز بود حتی در روز عاشورا موقع ظهر جنگ را یک طرفه تعطیل کرد تا نمازش را اول وقت و به جماعت بخواند تو هم اگر می خواهی به امام حسین علیه السلام کمک کنی از همین نوجوانی نمازت را اول وقت و به جماعت بخوان ...

نویسنده: محمد قهرمانی