چگونه خدا را بندگی کنیم؟

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

إنِّی أَکْرَهُ أَنْ أَعْبُدَ الله وَ لَا غَرَضَ لِی إِلَّا ثَوَابُهُ فَأَکُونَ کَالْعَبْدِ الطَّمِعِ الْمُطَمَّعِ إِنْ طُمِّعَ عَمِلَ وَ إِلَّا لَمْ یَعْمَلْ
و أَکْرَهُ أَنْ لَا أَعْبُدَهُ إِلَّا لِخَوْفِ عِقَابِهِ فَأَکُونَ کَالْعَبْدِ السَّوْءِ إِنْ لَمْ یَخَفْ لَمْ یَعْمَلْ
قیلَ فَلِمَ تَعْبُدُهُ؟
قالَ علیه السلام: لِمَا هُوَ أَهْلُهُ بِأَیَادِیهِ عَلَیَّ وَ إِنْعَامِهِ.

من دوست ندارم عبادتم را فقط با انگیزه مقاصد شخصی خود و رسیدن به ثواب انجام دهم و مانند بنده ای باشم که اطاعتش بر پایه طمع است و اگر امید رسیدن به خواسته‌ها را داشته باشد عمل می‌کند، وگرنه وظیفه خود را رها می‌کند.
و نیز دوست ندارم از جهت ترس از عقاب، خدا را عبادت کنم که مانند بنده بد و وظیفه نشناسی باشم که اگر از آقای خود ترس و بیمی نداشته باشد، کاری نمی کند.
از حضرت سؤال شد: پس شما به چه انگیزه ای خدا را عبادت می‌کنید؟
 حضرت فرمودند: چون تمام نعمت‌ها و احسان و عنایت‌ها از اوست، از این نظر شایسته و سزاوار عبادت است (گر چه پاداش و کیفری نباشد).

 بحارالانوار ج۶۷ ص۲۱۰