نماز معشوق امام حسین ع

 ائمه ما عشقشان نماز بود، نور چشمانشان در #نماز بود. این‌قدر نماز برای حسین‌بن‌علی علیه السلام ارزش داشت که حاضر شد به عمر سعد رو بیندازد و شبی را مهلت بگیرد.

 غروب روز تاسوعا همین که احساس نمود لشکریان عمر سعد برای حمله آماده می‌شوند، فرمود: عباس جان! فدایت شوم، امشب را از این قوم مهلت بگیر چرا که نماز و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را دوست دارم.

 مهلت خواستن حسین علیه السلام نه از سر ترس بود و نه برای این‌که کمی بیشتر در این دنیای فانی نفس بکشد، بلکه برای این بود که یک شب دیگر عاشقانه با معبود خویش به نجوا بنشیند.

 خواستند به همه کسانی که یک عمر نوای «یا لَیتَنا کُنا مَعَکُم» ـ ای کاش با شما بودیم ـ را بر لب دارند، نشان دهند ادعای محبت حسین علیه السلام بدون نماز شدنی نیست!

 حسین علیه السلام برای نماز جنگید، برای نماز شهید داد و دلش می‌خواهد لباس نماز را بر اندام شیعیان و دوست‌دارانش ببیند.

 محمدعلی جابری؛ تقابل شیطان با نماز ؛ ص 31.