«اگر نمازمان قبول نشود، اعمال دیگر قبول نخواهد شد؟»

«إِنَّ الصَّلاهَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر؛ نماز انسان را از زشتی­ها و گناه بازمی‌دارد.»

«بدان که همه اعمالت تابع نماز تو است.»

امام تمام اعمال نماز است. او اول می­رود. او فرمانده است. او ولایت دارد. چطور الآن اگر یک دولتی بخواهد جایی برود، اول رئیس دولت می­رود و در پشت سر او وزرا می­‌روند. اگر رئیس دولت را راه دادند، وزرا را راه می­‌دهند. آخر نمی­‌شود که رئیس دولت ایستاده است؛ مثلاً اردوغان را پشت در به مدت دو دقیقه در کاخ کرملین نگه‌داشته‌اند بعد؛ به‌عنوان ‌مثال وزیر دارایی او را راه بدهند و اردوغان را پشت در نگه‌دارند. آیا چنین چیزی می­شود؟ آیا معنا دارد چنین چیزی؟ اگر راه بدهند، اول چه کسی را باید راه بدهند؟ اردوغان را. رئیس دولت را. بعد سایر افراد را. اگر او راه پیدا نکند، قطعاً سایر افراد هم راه پیدا نخواهند کرد.

«بدان که تمام اعمال تابع نماز تو است.» امام اعمال تو چه چیزی است؟ نماز

نماز اگر بالا برود، بقیه اعمال هم بالا می‌­رود. خب علامت اینکه نماز تو قبول ‌شده است چه چیزی است؟ اگر نماز شما بالا رفته است، بقیه اعمال شما هم باید بالا برود. بقیه اعمال شما هم بالا برود؛ یعنی دیگر گناه نمی‌­کنید. اگر او بالا رفته است، بقیه را هم با خودش به بالابرده است. شما به بقیه اعمال خود به‌غیراز نماز خودت نگاه کنید و ببینید آیا بالا رفته است یا خیر؟ معلوم می‌­شود نمازتان هم بالا رفته است یا خیر. این استدلال، استدلال جالبی است. اگر نمازتان بالا رفته باشد، بقیه اعمال را نیز با خود بالابرده است.

بالا برود به چه شکلی خواهد شد؟ یک آسمان بالاتر رفته­‌اید، تمایلاتتان بالا رفته است. به خودتان نگاه می­‌کنید و می­‌بینید من آن آدم دو هفته پیش، یک سال پیش نیستم. اگر فردی با من پارسال این‌طور صحبت می­‌کرد بسیار عصبانی می­شدم. الآن که به این شکل می­گویند، هیچ حسی ندارم. معلوم می­شود که بالا رفته­‌اید. غضبتان بالا رفته است. اخمتان بالا رفته است. شهوتتان بالا رفته است. نمازتان، پس بالا رفته است. خودتان پس بالا رفته­‌اید.

اثر عمل چه چیزی است؟ «تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر.» اثر نماز استاندارد. یک نمازی اگر استاندارد باشد، «تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر» می­شود. قبولی نماز به چه چیزی است؟ قبولی نماز به این است که نماز این اثر واقعی خودش را بگذارد. به هر میزانی که این اثر را می­گذارد به همان میزان قبول‌شده است.

فحشاء و منکر هم که دایره آن وسیع است. یا گناه حاد است؛ مثلاً قتل، لواط و زنا‌ است. یک‌زمانی می­آید همین‌طور گناهان که پایین­تر می­‌آیند، (چون گناهان مرتبه ‌دارند که در جهاد با نفس این مطالب را مفصل توضیح داده­‌ایم، مرتبه بندی گناهان، کبیره بودن و امثال آن را) بعد می­‌آید می‌­رسد به خفیف و تا اینکه گناه فقهی به‌حساب نمی­‌آید، بلکه گناه فکری به‌حساب می­‌آیند. گناه معرفتی به‌حساب می‌­آیند.

می­‌گویند که استغفار اولیای الهی از معصیت الهی نیست، از توجه به‌غیراز حق‌تعالی است. حال هرچه نماز قوی­تر می‌­شود، این موارد هم در او کمتر می­‌شود. البته یک رابطه مستقیمی هم دارد که هرچه این موارد خوب می­شوند، نماز او قوی­تر می­‌شود. هرچه مراقبت او نسبت به سایر اعمال او بیشتر است، اعمال دیگر نماز را به جلو هل می‌­دهند. یک‌زمانی نماز این اعمال را می‌­برد و یک‌زمانی اعمال نماز این اعمال را به جلو می­‌برد. این رابطه دوطرفه در نماز است. یک‌زمانی نماز به بالا می­رود و باقی اعمال را هم با خودش به بالا می‌­برد، یک‌زمانی باقی اعمال را کنترل می­‌کنید و مراقبت می­‌کنید و این­ها را به جلو هل می‌­دهید و اگر این­ها به جلو رفتند، نماز هم که از همه بالاتر است، یک‌مرتبه بالاتر می‌­رود و این نماز استاندارد می­‌شود؛ یعنی نماز استاندارد و اثر نماز استاندارد.

اثر نماز استاندارد چه چیزی است؟ «تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر»؛ قبولی نماز چه چیزی می‌­شود؟ مترتب‌تر شدن این اثر. هرچقدر این اثر باشد، معلوم می‌­شود که نماز قبول ‌شده است. پس قبول عمل به این معناست. اثرش، بار شود.