فرزندم يا دوستم نماز نمي خواند، چه كنم كه اهل نماز شود؟او را در محرم، به هيئات عزاداريِ با شور و شعور پيوند بزنيد.
محرم دريچه هدايت، بيدارسازي فطرت و پيوند با ولايت است.
از آنجا كه گناه به تدريج روزنه هاي ارتباط انسان با خدا و پيوند با ملكوت را مي بندد، و نفس يا روح را مكدر مي سازد (يا به عبارتي كه در روايات آمده، قلب را سياه مي كند)، براي تشويق به نماز بايد زمينه ي بيدارسازي قلوب قفل شده را فراهم سازيم. ممكن است تكرار برخي گناهان چنين وضعيتي را براي افراد بوجود آورده باشد. اين افراد نيازمند تكانشهاي معنوي و قلبي هستند. يكي از راههاي باز شدن قفل قلب اين است كه انسان متوجه خطاهاي خود شود و در پيشگاه خدا توبه كنند. بر اساس برخي روايات انسان با هر گناه، لكه اي سياه بر آيينه سفيد قلب خود قرار مي دهد و تا حدي آن را تيره مي كند. تكرار گناهان به افزايش اين لكه ها مي انجامد تا آنجا كه كاملاً سياه و از دريافت نور الهي كاملا محروم مي شود. در اين شرايط ولو ظاهرا در اين دنيا حيات دارد اما قلب او مرده و راه پيوند با خدا را بسته است. تنها راه نجات وي توجه به خطاها و توبه از آنهاست. توبه سياهي قلب را مي زدايد و سبب مي شود كه روزنه نور الهي به روي فرد گشوده شود.
به فرموده امام صادق علیه السلام:
إِذَا أَذْنَبَ الْعَبْدُ كَانَ نُقْطَةً سَوْدَاءَ عَلَى قَلْبِهِ فَإِنْ هُوَ تَابَ وَ أَقْلَعَ وَ اسْتَغْفَرَ صَفَا قَلْبُهُ مِنْهَا وَ إِنْ هُوَ لَمْ يَتُبْ وَ لَمْ يَسْتَغْفِرْ كَانَ الذَّنْبُ عَلَى الذَّنْبِ وَ السَّوَادُ عَلَى السَّوَادِ حَتَّى يَغْمُرَ الْقَلْبَ فَيَمُوتَ بِكَثْرَةِ غِطَاءِ الذُّنُوبِ عَلَيْهِ (ارشاد القلوب ديلمي ج1 ص 46)
هرگاه بنده گناه كند، نقطه سیاهی بر قلبش ايجاد مي‌شود. اگر او توبه كند و گناه را از بين ببرد، نقطه ي سياه از قلبش پاك مي‌شود و اگر توبه و استغغار نكند، گناه بر گناه و سياهي بر سياهي افزوده مي‌شود تا آنكه تمام قلب را مي پوشاند. در نتيجه بواسطه كثرت گناهان قلبش مي ميرد.
از اين روايت استفاده مي شود كه بستر سازي براي توبه و تشويق افراد به استغفار مي تواند راهگشا باشد يعني فطرت آنها را بيدار و قلب آنها را آماده فهم و پذيرش حق كند.پ
شركت در مراسم محرم و عزاداريهاي با شور و شعور، توجه به مصائب امام حسين علیه السلام و نزديكان و يارانش كه براي احياي اسلام قيام كردند، و توجه به آخرين نماز حضرت، قلب خفته را بيدار مي كند و مي تواند به تغيير كلي مسير زندگي منتهي شود.
براي اينكه فرزند يا دوست شما اهل نماز شود، خود به تنهايي (و اگر او مي پذيرد با هم) لباس عزا بر تن كنيد؛ با او قرار بگذاريد هر شب در مراسمي با شور و شعور شركت كنيد. اگر بتوانيد، گاهي دوستانه در مورد رويدادهاي عاشورايي و محتواي مطالبي كه در اين شبها گرفته ايد، گفتگو كنيد. فضاي دل و جان او را حسيني كنيد و براي بيدارسازي فطرت ديني دوست يا فرزندتان هر شب به سالارشهيدان متوسل شويد.
كم نبوده اند كساني كه محرم بيدار شدند و تا آخر عمر بيدار ماندند. اگر موفق شديد، پس از دهه نيز پيوند دوست يا فرزند خود با مساجد و هيئات را استمرار ببخشيد.
در ضمن از دعا کردن برای نماز او، هدایت شدنش غفلت و کوتاهی نکنید چرا که دعا، آن هم دعای پدر و مادر نقش بسیار زیادی در سرنوشت فرزندان دارد.
