حکم دانشجویان و روحانیون‏
اجوبه الاستفتائات
س 652: دانشجویانی که هر هفته حداقل دو روز برای تحصیل مسافرت می‏کنند و یا کارمندانی که هر هفته برای کارشان سفر می‏کنند، چه حکمی دارند؟

با توجه به اینکه آنها هر هفته مسافرت می‏نمایند، ولی امکان دارد به خاطر تعطیلی دانشگاه یا کارشان به مدت یک ماه در وطن اصلی خود بمانند و در خلال آن مدت مسافرتی نمی‏کنند، آیا بعد از گذشت یک ماه که سفر خود را دوباره آغاز می‏کنند، نمازشان در سفر اول طبق قاعده شکسته و بعد از آن تمام است؟
ج. در سفر برای تحصيل علم، حكم نماز و روزه مبنی بر احتياط است(۱)، اعم از اين که سفرشان هفتگی باشد يا روزانه. ولی کسی که برای کار آزاد يا اداری، مسافرت می کند، اگر بين وطن يا محل سکونت و محل کارش به مدت يک ماه، هر روز سفر شغلى مى‌رود و يا به مدت دو ماه، هر ده روز دو سه بار به سفر شغلى مى‌رود و يا به مدت سه ماه هر ده روز يک سفر شغلى داشته باشد، به نحوى که در اين مدت ده روز يک جا نماند،بايد از سفر سوم به بعد نماز خود را تمام بخواند و روزه او هم صحيح است، و اگر بين دو سفری که برای کار کردن می رود، ده روز در وطن يا جای ديگری بماند، در سفر اولی که بعد از اقامت ده روزه برای کار کردن می رود، نمازش شکسته است و نمی تواند روزه بگيرد.



(1): افرادی که چنین وضعیتی دارند، با مراعات شرایط می‌توانند به فتوای مجتهد دیگر رجوع کنند و در صورت عدم رجوع، مقتضای احتیاط جمع است.
س 653: دبیر شاغل در شهرستان رفسنجان می‏باشم با توجه به پذیرفته شدن در مرکز عالی ضمن خدمت و مأموریت به تحصیلی آموزش و پرورش، سه روز ابتدای هفته را در شهرستان کرمان اشتغال به تحصیل دارم و بقیه ایّام هفته را در شهرستان خود به خدمت مشغولم، نظر حضرتعالی در مورد احکام نماز و روزه اینجانب چه می‏باشد، آیا حکم دانشجو بودن بر ما جاری است یا خیر؟
ج: اگر مأمور به تحصیل هستید نماز شما تمام و روزه صحیح است.
س 654: اگر یکی از طلاب علوم دینی قصد داشته باشد تبلیغ را شغل خود قرار دهد، آیا با این فرض می‏تواند در سفر نماز خود را تمام بخواند و روزه هم بگیرد؟ اگر شخصی برای کاری غیر از تبلیغ و ارشاد یا امر به معروف و نهی از منکر مسافرت نماید، نماز و روزه‏اش چه حکمی دارد؟
ج: اگر عرفاً تبليغ و ارشاد يا امر به معروف و نهى از منکر شغل و کار او محسوب شود، در سفر براى انجام آن کارها حکم مسافرى را دارد که به خاطر شغل و کارش سفر مى‏کند، و اگر زمانى براى کارى غير از ارشاد و تبليغ مسافرت کرد، در آن سفر مانند ساير مسافران نمازش شکسته است و روزه او صحيح نيست.
س 655: کسانی که مدت غیر معیّنی مسافرت می‏کنند مانند طلاب علوم دینی که برای درس خواندن به حوزه علمیه می‏روند و یا کارمندان دولت که برای کار به مدت غیر معیّنی به شهری اعزام می‏شوند، نماز و روزه این افراد چه حکمی دارد؟
ج: بر محل تحصيل يا کار حکم وطن مترتب نيست، مگر آنکه آنقدر آنجا بمانند که عرفاً وطن آنها محسوب شود.
س 656: طلبه علوم دینی در شهری که وطن او نیست زندگی می‏کند، اگر قبل از قصد اقامه ده روز می‏دانسته و یا قصد داشته که به‌طور هفتگی به مسجدی که بیرون شهر واقع است برود، آیا می‏تواند قصد اقامت ده روز کند یا خیر؟
ج: هنگام قصد اقامت، قصد رفتن به کمتر از مسافت شرعى به مدت شش، هفت ساعت در مجموع ايام اقامت ضرر به صحّت‏ قصد اقامت نمى‏زند و تشخيص اينکه مقصدى که قصد رفتن به آنجا را دارد، آيا داخل در محل اقامت هست يا خير، موکول به نظر عرف است.

منبع: http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=51

دسته ها: آداب و احکام نماز ,