علل دین گریزی جوانان و نوجوانان و دوری آنها از عبادت و نماز

قسمت سوم: نمایش تصویری زشت و کاریکاتوری از دین

دين مرگ و وحشت

چشم انداز بسياري از جوانان ما از دين، نه آيين زندگي بل مرام مردگي است؛ نه روشي روشن و مطلوب براي زيستن؛ بلكه تيره ‎راهي هولناك و مانع زيستن است. غافل از آن‌كه دين قابليت آن دارد كه توان آدميان در حركت فراسوي تربيت خود و جامعه، و متبلورساختن استعدادهاي نهفته در نهان خانة فرد و اجتماع را مضاعف سازد. گام‎ نهادن در قدم‎گاه پيامبران، خاصه خاتم آنان، جوانان را براي تحقق آرمان‎هاي مادي‏ و معنوي پرتوان مي‎سازد و اعتماد به نفسي ستودني براي آنان به ارمغان مي‎آورد. آنان را در عرصه توفيقات معنوي, مادي, انواع روابط فردي و اجتماعي, تعليمي و تربيتي مدد مي‎رساند و راهكارهايي فراروي آنان مي‎نهد. پيروي از اين راهكارها، هم راه را بر كسب لذايذ دنيوي مي‎گشايد، هم آدمي را از افراط، اضرار به نفس، و سقوط به ورطة فساد و افساد صيانت مي‎بخشد.

بسياري از جوانان دين را عامل سركوبي اميال خود مي‎پندارند. آنان دين را ارائه دهندة مجموعه دستوراتي مي‎بينند كه نهي ‎كنندة انسان و بازدارندة او است. بدين ترتيب دين مجموعة محدوديت‎ها است، و جوان در جستجوي آزادي و راحتي است؛ در حالي كه چنين تصوير كدري از دين به دور از حقيقت است. بد نيست براي ارائة آموزه‎ هاي ديني از راهكارهاي پيشنهادي پزشكان بياموزيم. روشن است كه مراجعه به پزشك و كسب سلامت جسمي و دفع بيماري براي همگان پذيرفتني و مقبول است. در عين حال امروزه به پزشكان توصيه مي‎شود كه پيش از دادن داروي تلخ، انجام تزريقات، جراحي و اعمال پزشكي دردآور، به ويژه در خصوص كودكان، بيمار توجيه شود، و رابطة تحمل موقت درد با نتايج فرح‎بخش بعدي آن بر آنان مكشوف شود. ارتباط مستقيمي ميان توجيه فكري بيمار و ارتقاي آستانة تحمل درد وجود دارد. به ‌كارگيري اين شيوة آماده ‎سازي، كه در بيماران جسمي سفارش ‎شده، در تربيت ديني به مراتب ضرروري‌ تر است.

بیایید ما مومنین در گفتار و رفتار خود تجدید نظر کرده و زیبایی های دین را به رخ دیگران بکشیم!