علل دين گريزی جوانان و دوری آنها از عبادت و نماز

اگر نسل نو فهم مناسبي از دين نداشته و در زمينة خداشناسي، انسان‏شناسي و جهان‏شناسي از ضعف معرفت رنج برد، اين امر مي‎تواند آبشخور دين ‎گريزي وي شود.
چه بسيارند نونهالان و جواناني كه در اين موضوعات دچار ضعف، جهل بسيط يا مركب هستند. نمونه‎ هايي از فهم معيوب از دين عبارتند از:

1. دين درد و عزلت
2. دين مرگ و وحشت
3. دين رنج و زحمت
4. دين جنگ و خشونت

توضيح مختصر هر كدام ارائه مي شود:

دين درد و عزلت:

دريغا كه كثيري از جوانان دين را با عزلت، ترك شادي ‎ها، لذّت‌ ستيزي، و بيتوته در تاريك‎ خانة غم معادل مي‎شمارند، دين‌داري را ملازم افسردگي و دل‎ مردگي مي‎پندارند. آنان دين و شادي را دو جبهة متقابل و دو سوية متضاد مي ‎انگارند، و چون به مقتضاي جواني، به نشاط علاقه دارند، دين را زيرپا مي‎گذارند، و عمل به آن را به سنين پيري خود وانهاده و اين‎چنين خود را مجاب مي‎سازند. گويا از درخت دين‌داري جز ميوه‎ هاي تلخ و ناخوشايند نمي‎رويد. غافل از آن‎كه حقيقت جز اين است، و دين مخالفتي با گرايش‎هاي غريزي و فطري ندارد، بلكه غريزه را تعديل و فطرت خفته را احيا و تقويت مي‎كند. اگر آموزش صحيحي از دين صورت پذيرد، جوان آن‎چنان كه علاقه به كسب اطلاعات در عرصة بهداشت تن دارد، به كسب اطلاعات ديني نيز تمايل نشان خواهد داد. ديني كه نياز رواني انسان را برآورد، عمل به فرامين آن لذت‎بخش است. ايمان و دين‌داري افسردگي ‎زداست نه افسردگي ‎زا. جوان مي‎تواند از آسمان دين آب و شراب گوارا و مصفايي بنوشد و از آلودگي ساير آب‎ها در مصون ماند. ايمان ديني براي زايش لذّاتي مستمر و پايدار، و دلنشين و روح نواز، به كار مي‎آيد، لذّاتي كه از مسير ديگر ميسر نيست. اگر چنين ديني براي جوانان ترسيم شود، آنان با دل و جان پذيراي آن خواهند بود.


در روايتي كه از امام رضا ع نقل شده به اين نكته اشاره شده است.
قال الامامُ الرِّضا علیه السلام : «رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْیا أمْرَنا،»[قال الرّاوی:] فَقُلْتُ لَهُ: «فَکَیْفَ یُحْیِی أمْرَکُمْ؟» قالَ: «یَتَعَلَّمُ عُلُومَنا و یُعَلِّمُها النّاسَ، فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعُونا. میزان الحکمة، ج 8، ح 13797 (صدوق، عيون اخبار الرضا ع، ج1، ص307)
خدا رحمت کند بنده ‌اي را که امر ما را زنده مي‌نمايد. راوي می‌گوید: من گفتم: چگونه امر شما را زنده نمايد؟
حضرت فرمود: «علوم ما را فرا بگيرد و آنها را به مردم بياموزد که اگر مردم، محاسن و زيبایي‌هاي کلام ما را بدانند از ما پيروي مي‌کنند».
اين سخن امام رضا ع از كوتاهي ما در روش تبيين دين پرده برمي دارد. اگر عده اي از اهل بيت ع پيروي نمي كنند چه بسا مقصر, كساني هستند كه تبيين دين را به عهده دارند اما زيباييها و محاسن دين و سخنان معصومان ع را بيان نمي كنند.