برنامه ریزی برای نماز شب

 آیت الله جوادی آملی:

 اگر می خواهيد نماز شب بخوانيد و درس روز شما هم لطمه‌ای نبيند، شب ها بايد كمی زودتر بخوابيد و شام را سبك‌تر ميل كنيد؛ غذای شام هرچه سبك‌تر باشد، بهتر است.

 همان‌طور كه می‌دانيد بدن ما به بيش از دو وعده غذا احتياج ندارد. در روايات هم آمده است:
اگر سير هستيد، غذا نخوريد. [۱]

 غذا خوردن در حال سيری استعداد را كم می‌كند. از بيانات نورانی حضرت اميرمؤمنان عليه‌السلام اين است:
«لا تَجْتَمع الفِطْنَةُ والْبِطْنَة»[۲] ؛
يعنی فطانت و هوشمندی با پرخورى جمع نمی شود و پُرخور هرگز خردمند نمی‌شود، زيرا تمام تلاش و كوشش روح او اين است كه غذاها را هضم كند و ديگر فرصت انديشيدن ندارد.

 بنابراين، نماز شب انسان را از تحصيل روز باز نمی‌دارد، با اين شرط كه انسان مراقب مسائل ديگر باشد. بسياری برنامه‌های تلويزيونی، جلسات، گفت و شنودها و... سودمند نيست.

 اگر نيم ساعت پيش از اذان صبح بلند شويد، هم به نماز شب می‌رسيد و هم به نماز اول وقت، پس از نماز هم كمی استراحت می‌كنيد و به درس روز خود می‌پردازيد.

نسيم انديشه، دفتر اول، ص ۱۴۶ تا ۱۴۸
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. من لا يحضره الفقيه، ج ۲، ص ۶۱۸.
۲. غرر الحكم، ص ۳۶۰، ح ۸۱۵۷.