آثار و برکات نماز

آثار و برکات نماز بسیار است. از جمله:

الف. نماز آرام‌بخش است، چنانکه فرموده­اند: «... أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛[4]...آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش مى‏یابد!» و نماز یاد خدا است: «...اقم الصلاهَ لِذکری؛[5] نماز را برای یاد من به پا دار.»

ب. نماز بازدارنده انسان از گناهان است: «...إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ...؛[6]... نماز (انسان را) از زشتیها و گناه بازمى‏دارد...» گناه زمینه­ساز سقوط از مقام انسانی است، بنابراین اگر حقیقت نماز در جان انسان بنشیند او را از پرتگاه نجات می­دهد.

ج. نماز در سختی­ها پشتیبان انسان است: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرینَ؛[7] اى افرادى که ایمان آورده‏اید! از صبر (و استقامت) و نماز، کمک بگیرید! (زیرا) خداوند با صابران است.» علی (علیه السلام) در گرفتاری­ها دو رکعت نماز می­خواند و به این آیه تمسک می­کرد.

د. نماز غفلت­زدا است، غفلت بزرگ­ترین خطری است که انسان را تهدید می­کند و میان انسان باخدا حائل می­شود. غفلت انسان را از مقام انسانی هبوط می­دهد: «...أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ؛[8] ...آن‌ها همچون چهارپایانند بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند.» نماز انسان را از این خطر بزرگ حفظ می­کند.

هـ. نماز روح خودبینی و تکبر را در هم می­شکند. هنگامی که انسان سر بر خاک می­گذارد و خود را ذره کوچکی در برابر بی­نهایت احساس می­کند و پرده­های تکبر و غرور را پاره می­کند، به همین جهت علی (علیه‌السلام) فرمود: «خداوند ایمان را برای پاک­سازی از شرک و نماز را برای رهایی از خودبینی واجب کرد.»[9]

و. نماز پرواز انسان از خاک تا خدا و معراج مؤمن است، زیرا فرمودند: «نماز معراج مؤمن است.» نماز ارتباط مستقیم با خداوند است و انسان را از عالم ماده بیرون برده به عرش اعلا می­رساند.

پی نوشت:

[4]. رعد، 28.
[5]. طه،14.
[6]. عنکبوت،45.
[7]. بقره،153.
[8]. اعراف، 179.
[9]. نهج البلاغه، حکمت 252.