امام خامنه ای، گرچه دوریم به یاد تو سخن میگوییم‌

 این روزها روزهاى نزدیک به اربعین است. پدیده‌ى بى‌نظیر و بى‌سابقه‌ این سال های اخیر، پیاده‌روى(اربعین) میان نجف و کربلا یا بعضى از شهرهاى دورتر از نجف تا کربلا است؛ بعضى از بصره، بعضى از مرز، بعضى از شهرهاى دیگر، پیاده راه مى‌اُفتند و حرکت میکنند. این حرکت عشق و ایمان است؛ ما هم از دور نگاه میکنیم به این حرکت، و غبطه میخوریم به حال آن کسانى که این توفیق را پیدا کردند و این حرکت را انجام دادند:

گرچه دوریم به یاد تو سخن میگوییم‌       بُعد منزل نبوَد در سفر روحانى

این کسانى که این راه را طى کردند و این حرکت عاشقانه را و مؤمنانه را دارند انجام میدهند، واقعاً دارند حسنه‌اى را انجام میدهند. این یک شعار بزرگ است، لا تُحِلّوا شَعائِرَ الله، این بلاشک جزو شعائرالله است. جا دارد که امثال بنده که محروم هستیم عرض کنیم که «یا لیتنا کنّا معکم فنفوز فوزاً عظیماً». همان‌طور که عرض کردیم، این حرکت حرکت عشق و ایمان است؛ هم در آن ایمان و اعتقاد قلبى و باورهاى راستین، تحریک‌کننده و عمل‌کننده است؛ هم عشق و محبّت. تفکّر اهل‌بیت و تفکّر شیعى همین‌جور است؛ ترکیبى است از عقل و عاطفه، ترکیبى است از ایمان و عشق؛ ترکیب این دو. این آن‌چیزى است که در سایر فِرَق اسلامى، خلأ آن محسوس است؛ سعى هم می کنند گاهى به یک نحوى این خلأ را پُر کنند، [امّا] نمی شود؛ چه کسى مثل خاندان پیغمبر - این عناصر برجسته، ممتاز، نورانى، ملکوتى - وجود دارد در بین معتقَدات شُعب دیگر اسلامى، که این‌جور مردم به آنها عشق بورزند، به آنها تعامل کنند، با آنها حرف بزنند، به آنها سلام کنند و از آنها ان‌شاءالله جواب بشنوند؛ چه‌کسى دیگر وجود دارد؟ این است که این یک فرصتى است در اختیار پیروان اهل‌بیت؛ این زیارت ائمّه (علیهم‌السّلام)، این معاشقه‌ى معنوى با این بزرگواران، این زیارت هاى سرشار از مفاهیم عالى و ممتاز که در اختیار ما است.

بیانات در درس خارج فقه‌ ۹/آذر/۱۳۹۴