اگر نه روی دل اندر برابرت دارم

من این نماز حساب نماز نشمارم

ز عشق روی تو من رو به قبله آوردم

وگرنه من ز نماز و ز قبله بیزارم

مرا غرض ز نماز آن بود که پنهانی

حدیث درد و فراق تو، با تو بگذارم

و گرنه این چه نمازی بود که من با تو

نشسته روی به محراب و دل به بازارم

نماز کن به صفت چون فرشته ماند ومن

هنوز در صفت دیو و دل گرفتارم

از این نماز ریایی چنان خجل شده ام

که در برابر رویت نظر نمی آرم

مولوی