توجه به نشاطدر دعوت به نماز باید به آمادگی و نشاط مخاطب توجه کرد زیرا حالت‌هاي انسان متفاوت است بنابراين بايد زمينه مناسب را فراهم کرد.
دعوت کننده باید بداند که گاهی قلبها آمادگی روی آوردن به حق را دارند و گاهی اين چنين نيست؛ بنابراين بايد از حالت اشتیاق و اقبال استفاده كرد؛ زیرا در برخي حالات که آمادگی روحی وجود ندارد، اگرسخنی بر قلب تحمیل شود، کور خواهد شد «إن القلب اذا اکره عمی» (نهج البلاغه، صبحی سالم، ص503).
در سیره پیامبر ص می خوانیم که وي در آغاز دعوت یک مهمانی انجام داد و سران فامیل را دعوت کرد تا پس از مهمانی که به طور طبیعی آمادگی و نشاط ایجاد می کند، نبوت خود را مطرح کند ولی ابولهب با کلمات و حرکاتی فضای جلسه را تغيير داد بنابراين دعوت خود را به جلسه بعد واگذار کرد.
برخي از افراد فقیر برای کمک گرفتن، کنار تالار عروسی می ایستند؛ آنجا که همه با لباس شیک و آرایش کرده و با در دست داشتن دسته گل و کادو وارد سالن میشوند، حاضرند کمک هایی به افراد بی بضاعت داشته باشند. ولی اگر همین فقیر به جای تالار مقابل دفتر طلاق بایستد، جايي که زن و شوهر با عصبانیت و نارضایتي ساعت‌هاي تلخی را سپری می کنند، تقاضای کمک کند قطعاً چیزی بدست نخواهد آورد.
آری والدین باید در دعوت فرزندان خود هم جدی باشند و هم به حالت‌هاي او توجه داشته باشند.
پیامبر ص در اين‌باره فرمود:
«وای بر فرزندان آخرالزمان به خاطر پدرانشان! سوال شد: مگر پدرانشان مشرکند؟ فرمود؟ نه، پدران با ایمان هستند ولی هیچ چیز از واجبات را به فرزندان خود نمی آموزند و اگر خود فرزندان چیزی را فرا گیرند از آنان جلوگیری می کنند.
این پدران به مقدار کمی از دنیا که نصیب فرزندشان بشود، راضی هستند من از آنها متنفرم» (مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج15، ص: 164)
دسته ها: دعوت به نماز ,
