کارهای خیر را ساده کن!
اصل دیگر در دعوت به کار خیر، ساده کردن کارهای خیر است.
براي مثال اگر افطاریها ساده باشد (هماهنگونه که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود حتي با دانه ای خرما ) همانگونه که در مکه و مدینه با نان و خرما و پسته آن جمعیت های زیادی را بر سر سفره افطاری می نشينند و در دعوت هیچ گزینشی صورت نمیگرفت. هیچ کس یکدیگر را نمیشناخت و از یکدیگر توقع جبران نداشت، چنين افطاری برای همه آسان است و کسی از تکرار آن خسته نمی شود.
اما متأسفانه در برخي افطاری ها آنقدر تنوع در غذا، شیرینی جات، میوه، کارتهای، دعوت کرایه سالنها و رفت و آمدهای پردردسر وجود دارد که گاهی یک افطاری دادن به صورت یک پروژه در می آید.
در دعوت به نماز نیز باید برنامه ها را ساده بگیریم تا همه شرکت کنند نتیجه آنکه مساجد بسیار گران قیمت ساخته می شود این است که بسیاری از مناطق مسجد ساده هم ندارند.
راستی ساده تر از کعبه خانه ای را سراغ داریم؟
نباید به نماز چیزهایی که کار را سخت میکند، اضافه كرد. اسلام هفده رکعت نماز را در یک لحظه واجب نکرده و آنها را در چند نوبت تقسيم توزیع کرده است و نمازهای نافله را به ایستادن و رو به قبله بودن مشروط نکرده، یعنی انسان می تواند در حال راه رفتن حمد و سوره را بخواند و با اشاره خفیفی رکوع و سجود را انجام دهد.
اسلام در کنار کارهای سنگین، كارهاي مشابهی را قرار داده تا راه، برای همه باز باشد براي مثال به کسانی که به نماز جمعه میروند، پاداش حج و به کسانی که زیارت حضرت عبدالعظیم می روند، پاداش زیارت کربلا می دهند.
برای بسیاری از کارهای پرحجم، برنامه هایی را قرار داده که افراد ضعیف محروم نمانند در دعا می خوانیم که: «وَ سَوَّى التَّوْفِيقَ بَيْنَ الضَّعِيفِ وَ الشَّرِيف» (زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 423)
تا آنجا که در روایات می خوانیم: اگر کسی نیت صادق و خالصی نسبت به انجام کار خیر داشته باشد و به هر دلیل توانایی انجام را نداشته باشد، خداوند پاداش انجام آن کار خیر را به او می دهد «نِيَّةُ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عَمَلِهِ ... وَ كُلُّ عَامِلٍ يَعْمَلُ عَلَى نِيَّتِه»(الكافي، ج2، ص: 84)
اصل دیگر در دعوت به کار خیر، ساده کردن کارهای خیر است.
براي مثال اگر افطاریها ساده باشد (هماهنگونه که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود حتي با دانه ای خرما ) همانگونه که در مکه و مدینه با نان و خرما و پسته آن جمعیت های زیادی را بر سر سفره افطاری می نشينند و در دعوت هیچ گزینشی صورت نمیگرفت. هیچ کس یکدیگر را نمیشناخت و از یکدیگر توقع جبران نداشت، چنين افطاری برای همه آسان است و کسی از تکرار آن خسته نمی شود.
اما متأسفانه در برخي افطاری ها آنقدر تنوع در غذا، شیرینی جات، میوه، کارتهای، دعوت کرایه سالنها و رفت و آمدهای پردردسر وجود دارد که گاهی یک افطاری دادن به صورت یک پروژه در می آید.
در دعوت به نماز نیز باید برنامه ها را ساده بگیریم تا همه شرکت کنند نتیجه آنکه مساجد بسیار گران قیمت ساخته می شود این است که بسیاری از مناطق مسجد ساده هم ندارند.
راستی ساده تر از کعبه خانه ای را سراغ داریم؟
نباید به نماز چیزهایی که کار را سخت میکند، اضافه كرد. اسلام هفده رکعت نماز را در یک لحظه واجب نکرده و آنها را در چند نوبت تقسيم توزیع کرده است و نمازهای نافله را به ایستادن و رو به قبله بودن مشروط نکرده، یعنی انسان می تواند در حال راه رفتن حمد و سوره را بخواند و با اشاره خفیفی رکوع و سجود را انجام دهد.
اسلام در کنار کارهای سنگین، كارهاي مشابهی را قرار داده تا راه، برای همه باز باشد براي مثال به کسانی که به نماز جمعه میروند، پاداش حج و به کسانی که زیارت حضرت عبدالعظیم می روند، پاداش زیارت کربلا می دهند.
برای بسیاری از کارهای پرحجم، برنامه هایی را قرار داده که افراد ضعیف محروم نمانند در دعا می خوانیم که: «وَ سَوَّى التَّوْفِيقَ بَيْنَ الضَّعِيفِ وَ الشَّرِيف» (زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 423)
تا آنجا که در روایات می خوانیم: اگر کسی نیت صادق و خالصی نسبت به انجام کار خیر داشته باشد و به هر دلیل توانایی انجام را نداشته باشد، خداوند پاداش انجام آن کار خیر را به او می دهد «نِيَّةُ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عَمَلِهِ ... وَ كُلُّ عَامِلٍ يَعْمَلُ عَلَى نِيَّتِه»(الكافي، ج2، ص: 84)
دسته ها: دعوت به نماز ,