اهمیت و ضرورت توجه والدین به نماز
والدین مسؤول عقائد، افکار و اخلاق فرزندان هستند و فرزندان امانتی در اختیار والدین هر نوع کوتاهی خیانت به این امانت است.
قرآن بارها سفارش کرده که نسبت به فرزندان خود دل سوز و از انحراف آنها نگران باشید. خداوند در قرآن یکی از دلایل بهشتی شدن والدین را همین دغدغه میداند «إِنَّا كُنَّا قَبْلُ في أَهْلِنا مُشْفِقين» طور/ 26.
گاهی میفرماید: «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْليكُمْ نارا» (تحریم/ 6)
چندين بار از زبان اولیای خدا (نوح، ابراهیم، یعقوب، لقمان) با واژة «یا بُنَیَّ» توجه والدین به فرزند را مطرح کرده است (حضرت نوح: «یا بنی ارکب معنا»، (هود/ 42)، حضرت ابراهیم: «یا بنی انی اری فی المنام» (صافات/ 102)، حضرت یعقوب: «یا بنی لا تقصص رویاک علی اخوتک» (یوسف/ 5) و حضرت لقمان: «یا بنی اقم الصلوه» (لقمان/ 17).)
والدین باید بدانند فرزندان رمز بقا و سرمایه گذاری در تاریخ هستند و هرچه از جان، مال و زمان سرمایه گذاری کنند، در طول تاریخ بهره خواهند برد.
والدین باید بدانند در تمام کارهای خیر فرزندان شریکند.
آنها باید بدانند حضرت ابراهیم برای نماز فرزندان خود از خدا ياري ميطلبيد و میگفت: «رَبِّ اجْعَلْني مُقيمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي») ابراهیم/ 40(
والدین باید بدانند که حضرت ابراهیم ع، همسر و کودک خود را در سخت ترین مکان هایی که آب و گیاهی یافت نمی شد، در کنار کعبه مسکن داد و به خدا گفت: پروردگارا! دلیل اسکان من اقامه نماز فرزندان است.) ابراهیم/ 37(
جالب آنکه تمام کسانی که به مکه می روند یا برای حج و یا براي عمره ميروند ولی بانی مکه خود می گوید من نه برای حج آمده ام و نه برای عمره، بلکه برای اقامه نماز آمده ام.
باید در هر خانه ای کتابی که در سطح افکار فرزندان است، وجود داشته باشد و نباید فقط آموزش نماز را به آموزش و پرورش و مسؤولین تربیتی یا مساجد واگذار کرد.
در یک پرسش میدانی که از فرزندان سوال شده بود، نماز را از خانه آموختید یا مدرسه یا مسجد؟! بيشتر آنها گفتند: نماز را در خانه آموختیم و در سوال دیگری پرسيدند از پدر یا مادر؟ بيشتر آنها گفتند: از مادر.
قرآن می فرماید: مسجد که ميروید با خود زینت ببرید «خُذُوا زينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِد») اعراف/ 31( و قرآن کریم فرزند را زینت می داند و می فرماید: «الْمالُ وَ الْبَنُونَ زينَة» کهف/ 46. بنا بر این هر گاه مسجد می روید باید با خود فرزند و پول ببرید تا افزون بر عبادت ما تربیت فرزند و تغذیه فقيران نیز تأمین شود.
اگر به لباس و مسکن و تحصیل فرزند برسیم؛ ولی فرزند ما نسبت به نماز کاهل باشد نتیجه اش این می شود که سرمایه خود را فدای دنیای دیگران کرده ایم ولی دست ما در قیامت خالی است.
والدین باید از مدیر و مربی مدرسه ای که در آن اقامه جماعت می شود، تشکر کنند.
آنها خود بايد با حضور در مسجد و نماز اول وقت الگوی عملی فرزند باشند.
چند خاطره
یکی از بزرگان گفت: دیدم فرزند جوانم در خانه نماز فرادی میخواند. به مادرش گفتم: از او بپرس چرا با اینکه مسجد نزدیک خانه است، به مسجد نمی رود؟ فرزندم اینگونه پاسخ داده بود: به پدر بگو چرا خودت به مسجد نمی روی؟
یکی از وزيران می گفت: فرزندم که می خواست به مدرسه برود، به او مبلغی پول دادم. همین که از مدرسه برگشت، به من گفت: آن مبلغ را در راه به فقیر دادم. فرزند را خواستم و ده برابر آن مبلغ را به فرزندم دادم. سپس قرآن آوردم و این آیه را برای او خواندم که: هر کس کار خیری انجام دهد، خداوند متعال ده برابر به او پاداش می دهد. من بر اساس این آیه، ده برابر آنچه به فقیر دادی، به تو میدهم. به این ترتيب مسأله انفاق و تشویق و تفسیر و تربیت یکجا عملی شد. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»
والدین مسؤول عقائد، افکار و اخلاق فرزندان هستند و فرزندان امانتی در اختیار والدین هر نوع کوتاهی خیانت به این امانت است.
قرآن بارها سفارش کرده که نسبت به فرزندان خود دل سوز و از انحراف آنها نگران باشید. خداوند در قرآن یکی از دلایل بهشتی شدن والدین را همین دغدغه میداند «إِنَّا كُنَّا قَبْلُ في أَهْلِنا مُشْفِقين» طور/ 26.
گاهی میفرماید: «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْليكُمْ نارا» (تحریم/ 6)
چندين بار از زبان اولیای خدا (نوح، ابراهیم، یعقوب، لقمان) با واژة «یا بُنَیَّ» توجه والدین به فرزند را مطرح کرده است (حضرت نوح: «یا بنی ارکب معنا»، (هود/ 42)، حضرت ابراهیم: «یا بنی انی اری فی المنام» (صافات/ 102)، حضرت یعقوب: «یا بنی لا تقصص رویاک علی اخوتک» (یوسف/ 5) و حضرت لقمان: «یا بنی اقم الصلوه» (لقمان/ 17).)
والدین باید بدانند فرزندان رمز بقا و سرمایه گذاری در تاریخ هستند و هرچه از جان، مال و زمان سرمایه گذاری کنند، در طول تاریخ بهره خواهند برد.
والدین باید بدانند در تمام کارهای خیر فرزندان شریکند.
آنها باید بدانند حضرت ابراهیم برای نماز فرزندان خود از خدا ياري ميطلبيد و میگفت: «رَبِّ اجْعَلْني مُقيمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي») ابراهیم/ 40(
والدین باید بدانند که حضرت ابراهیم ع، همسر و کودک خود را در سخت ترین مکان هایی که آب و گیاهی یافت نمی شد، در کنار کعبه مسکن داد و به خدا گفت: پروردگارا! دلیل اسکان من اقامه نماز فرزندان است.) ابراهیم/ 37(
جالب آنکه تمام کسانی که به مکه می روند یا برای حج و یا براي عمره ميروند ولی بانی مکه خود می گوید من نه برای حج آمده ام و نه برای عمره، بلکه برای اقامه نماز آمده ام.
باید در هر خانه ای کتابی که در سطح افکار فرزندان است، وجود داشته باشد و نباید فقط آموزش نماز را به آموزش و پرورش و مسؤولین تربیتی یا مساجد واگذار کرد.
در یک پرسش میدانی که از فرزندان سوال شده بود، نماز را از خانه آموختید یا مدرسه یا مسجد؟! بيشتر آنها گفتند: نماز را در خانه آموختیم و در سوال دیگری پرسيدند از پدر یا مادر؟ بيشتر آنها گفتند: از مادر.
قرآن می فرماید: مسجد که ميروید با خود زینت ببرید «خُذُوا زينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِد») اعراف/ 31( و قرآن کریم فرزند را زینت می داند و می فرماید: «الْمالُ وَ الْبَنُونَ زينَة» کهف/ 46. بنا بر این هر گاه مسجد می روید باید با خود فرزند و پول ببرید تا افزون بر عبادت ما تربیت فرزند و تغذیه فقيران نیز تأمین شود.
اگر به لباس و مسکن و تحصیل فرزند برسیم؛ ولی فرزند ما نسبت به نماز کاهل باشد نتیجه اش این می شود که سرمایه خود را فدای دنیای دیگران کرده ایم ولی دست ما در قیامت خالی است.
والدین باید از مدیر و مربی مدرسه ای که در آن اقامه جماعت می شود، تشکر کنند.
آنها خود بايد با حضور در مسجد و نماز اول وقت الگوی عملی فرزند باشند.
چند خاطره
یکی از بزرگان گفت: دیدم فرزند جوانم در خانه نماز فرادی میخواند. به مادرش گفتم: از او بپرس چرا با اینکه مسجد نزدیک خانه است، به مسجد نمی رود؟ فرزندم اینگونه پاسخ داده بود: به پدر بگو چرا خودت به مسجد نمی روی؟
یکی از وزيران می گفت: فرزندم که می خواست به مدرسه برود، به او مبلغی پول دادم. همین که از مدرسه برگشت، به من گفت: آن مبلغ را در راه به فقیر دادم. فرزند را خواستم و ده برابر آن مبلغ را به فرزندم دادم. سپس قرآن آوردم و این آیه را برای او خواندم که: هر کس کار خیری انجام دهد، خداوند متعال ده برابر به او پاداش می دهد. من بر اساس این آیه، ده برابر آنچه به فقیر دادی، به تو میدهم. به این ترتيب مسأله انفاق و تشویق و تفسیر و تربیت یکجا عملی شد. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»
دسته ها: دعوت به نماز ,